Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

Е'НЬНІ займ. той. О, бач, як жукі ў хлараквосту: ёньні жывы, ёньні падох (Грушаўка, Нар.). Е'СЕ.КА тое, што ё. Е'сека ў мянеўкрыху сала (Камаровічы, Петр.); Добрая жытка настала, ёсека ўсёго, чого душа бажае (Бярэзнікі, Жытк.). Параўн. ё, ёсьцяка, ёсьцяка. Е'СТЫ займ, гзты. 3 ёстага я пашыю зіятку (Baeiльеўка, Том.); Без ёстага нельзя (Холмеч, Рэч.); Так намучыліся з ёстым дамерам (Стаўбун, Ветк.+Кабанаўка, Жлоб.). Параўн. ёты. Е'СЬЦЯКА тое, што е. Калі ёсьцяка запас, дак жыць можна, так я скажу (Горвань, Рэч.). Параўн. ёсека, ёсьцяка. Е'ТТАКА (ёттэка) прысл. тут. Пастаўце, кумка, ёттака. Е'ттэка добрае пшэніца расце (Перароў, Жытк.). Е'ТЫ займ., тое, што есты. Е'ты катух якраз яму (Стаўбун, Ветк.); Той мой мужык быў ні такі, а ёты скупота нейкі (Перадавая, Раг.); Ужо ётыя дзеці носяцца як угарэлыя (Б.-Люшава, Добр.+Антонаўка, Праконаўка, Добр.; Кабанаўка, Жлоб.; Холмеч, Рэч.; Літвінавдчы, Карм.; Ухоў, Ветк.; Холмеч, Рэч.). Ё Ё'ДАСЦЬ ж. толькі адз. пранізлівая сырасць, холад (пра паветра). Ой, ёдасць такая на дварэ (Быч, Карм.). Е'ДКІ прым. пранізліва халодны. Вада такая ёдкая, нельзя памыцца (Стаўбун, Ветк.). Е'ЖЫК м. 1. вожык. Быў у мяне ёжык (Бабовічы, Том.); ё ' ж ы к і ў нас водзяцца (Засінцы, Ельск.+Дзямянкі, Добр.; Забалоцце, Патаіпаўка, Б.-Каш.; Піркі, Браг.; Халочча, Чач.; Холмеч, Рэч.); 2. перан. прычоека (Мужчынская). Стары, а падстрыгся над ёжык (Заспа, Рэч.+Багданавічы, Карм.; Залессе, Рэч.; Кавака, Рафалаў, Браг.; Касцюкоўка, Том.; Лучын, Раг.; Ручаёўка, Лоеўск.). ё 'ЖЬІКАВЫ прым. вожыкавы. У глому ёжыкавые берлогі (Засінцы, Ельск.). Параўн. ёжычы. ё 'ЖЬІЧЫ прым., тое, што ёжыкавы. ё 'ж ы ч ы я і г о л к і вельмі колкія (Карчовае, Хойн.). ё 'ЛАЧКА ж. хвошч (палявы). Штоб мне далі другіе соткі, дзе нема ёлачкі, а то з ёю от картоплі аднэ бадыл