ЗАЛАТНГК II м., бат. буквіца. Трава ета залатшк,па зямле расцілаіцца, доўгая такая, ад жалудка яна (Хізы, 'Ветк.); У залаггніікаі ліўоце нобальшое,.кар ан чыкі-буб ліг кі такія, ад жывата дзецям даём (Забалацце, Раг.). ЗАЛАТНГК III м., устар. мера вагі. Купім, бувала, залатшк сахару ў горадзе, дык беражэш яго лепш, чым золата (Аравічы, Хойн.+Іівакі, Добр.; Марозавічы, Б;*Каш.; Норкаўшчына, Карм.). ЗАЛАТУ'ХА ж., бат. фіялка. Ой, вілася залатуха здорава, жалі сярпамі (Хізы, Ветк.). ЗА'ЛЕЖ м. аблога. На етай залежы нічога не вырасце (Бывалькі, Рэч.); У нас цяпер німа заліжу, усё пашуць (Ліцвінавічы, Чач.)-. ЗАЛЕ'ЗНІК м. чыгун. У мяне асталося картопляў толькі на адзін залёзнік (Бярэзнікі, Жытк.). ЗАЛЕ'ПУХА ж. завея. Такой залёпухі даўно не было, от зіма! (Неглюбка, Ветк.). ■ ЗАЛЕ'ТКАВЫ прым. мінулагодні. A ў мяне вшчэ есць залёткавае варэнне (Перароў, Жытк.); Я шчэ залёткавы лён не патрапала (Вілшалаў, Петр.). ЗАЛІВА'ЦЦА незак. таусцець. Прыібілі i кабанчыка, бо заліваўся ўжэ (Піркі, Браг.). ЗАЛГВЕНЬ м. дождж (праліўны). Залгвень як пайшоў, што й зярно пазношваў (Быч, Карм.). ЗАЛІУНЬГ прым. 1. праліўны. Заліўны дожч--усё затопщь (Марозавічы, Б.-Каш.); 2. затоплены. На заліўньгм лузе скрозь добрая трава (Ст. Буда, Б.-Каш.). ЗАЛІХВА'ЦКІ прым. удалы. A жаніх заліхвацкі! (Дубраўка, Добр.). ЗАЛО'ЗА ж. стрэмка. Загнаў залозу на ўвесь палец, дак ён цяпер пухне (Холмеч, Рэч.), ЗАЛО'МКА ж., тое, што завітак. У жыце нехта заломку зрабіў (Багданавічы, Карм.). Параўя. завітка, завіў, завіць, завой, закрута, закрутка I. ЗАЛО'ТА ж. непагадзь. Халодна вельмі, залота такая (Зялёныя Лукі, Гом.). ЗАЛЫ'БІЦЦА зак. заўсміхацца. Анюта сварылася з Ніінай, a мужык ішоў, залыбіўся i лашоў у хату (Шыла«ічы, Б.-Каш.). ЗАЛЯ'ЗКА ж. рыдлёўка. Капала бульбу i паламала залязку (Шырокае, Б.-Каш.). Параўн. залязняк, заступ, зелязбука, Зелязняк. ЗАЛЯЗНЯЖ М; тое, што залязка. Мой сусед узяў 11 Зак
Дадатковыя словы
залатўха, залбзу, залезнік, залепуха, залеткавы, залоза, заломка, залыбіцца, залівацца, зелязбўка, лбмку
9 👁