Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

Браг.); У бабулі вырвалі бальныя кутнікі (Ваевода, Гом.+Баравікі, Светл.; Забаладце, Раг.; Марозавічы, Б.-Каш.; Хізы. Ветк.). КУ'ТНІК II м. 1. покуць. Любіў я на кутаіку сядзець i расказаваць (Асавец, Маз.); 2. парог. Падрубі, Іван, кутнік, а то вельмі высокі (Махнавічы, Маз.). Отукнулася ў бані аб кутнік нагой, то шчэ чутна (Маньчыцы, Маз,+М. Аўдюкі, Калінк.). КУ'ТНЬІ прым. карэнны (зуб). Кутныя то ж крэпкія, гарныя такія зубы (Піркі, Браг.). КУТО'Х м. фір'анка. Да свята гаспадыні старанна пяруць кутохі, каб чысгыя павесіць на вокны (Антонаў, Ельск.). КУ'ФРЬІК м. кубак. На стале вунь куфрык стаіць {Дуброва, Лёльч.). Параўн. кухлік у 1 знач., кухнік. КУ'ХАЛЬ м. збан. Збяры ў большим кухалі сліўкі (Марозавічы, Б.-Каш.). КУ'ХАРКІ на кухарках. На кукішках. Ногі баляць сядФець на кухарках (Ручаёўка, Лоеўск.). КУ'ХЛІК м. 1. тое, што куфрык. Выпі з кухліка малака (Сяўкі, Лоеўск.); Набяры вады ў кухлік ды падай напіцца (Запясочнае, Маз.); На стале хлеб i малако ў кухліку (Багуцічы, Ельск.); У лаўцы кухлікі ёсць (Kaмаровічы, Петр.);.2. спарыш. Беленькі горшочак e з аднае ручкаю, e з двумя i зовуць кухліком (M. Аўцюкі, Калінк.); У кухліку вушка адбілася (Навасёлкі, Петр.); Параўн. кухнік. КУХМІ'СТРЫЦЬ незак. даглядаць. Як яна старанна вінаград кухмістрыла (Баравікі, Светл.) КУ'ХНІК м., тое, што куфрык. Падай кухнік вады (Камаровічы, Петр.). Параўн. кухлік у 1 знач. КУХО'Р м. куфар. Кухор для молодой трэба зрабіць (Мілевічы, Жытк.). КУХТА'ЛЬ даць кухталя. Стукнуць кулаком. Як дам у плечы кухталя, то забудзешся, як цебе i завудь (Хобнае, Хойн.); Я надавала хлопцам кухталёў за тое, што яны ў сад улезлі (Марозавічы, Б.-Каш.). КУХТАЛЬНУ'ЦЬ зак. стукнуць. Ідзі, абшурпанец,ато кухтальну добра (Лукі, Жлоб.+Халочча, Чач.;-Быч, Карм.; Баравікі, Светл.). КУЦАХВО'СТЫ прым. куртаты. У міне е трохі наеення куцахвостай морквы (Забаладце, Раг