Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

што i каты іх баяцца (Баравікі, Света.+Бабовічы, Гом; Багданавічы, Карм.; Дзям'янкі, Добр.; Марозавічы, Б.-Каш.; Неглюбка, Ветк.; Піркі, Браг.; Ручаёўка, Ло-. еўск.; Ямлаль, Рэч.). КРЫ'СА II ж. край (пасудзіны). Ты ж да крысы.иалівай стакан. Принесла вядро вады роўна з крысам! (Азяраны, Раг.). КРЫСА'ЦЬ (крэсаць) незак,, тое, што капанічыць. Узаўтра пойдэм картоплю крысаць. Пошлы картоплю крэсаць (Грушаўка, Нар.). КРЫСВ'НАК м. дзіцянё пацука. Кот наш крысёнка малога злавіў (Патапаўка, Б.-Каш.). Параўн. крысянёнак, крысяня. КРЫСКХА ж. самка (пацука). Сёння мы крЫсіху здаравенную мышалоўкаю ўбілі (Навінкі-,. Калінк.). КРЫСЯНЁ'НАК м., тое, што крысёнак. Крысянёнка1 злавілі, а крыса ўцякла (Бабовічы, Гом.). Параўн. крысяня. '. КРЫСЯНЯ' н., тое, што крысёнак. Я 'сёння кардоплі! перабірала, дык крысяни выбегла з іх (Навінкі, Kaлійк.); Усіх крысянят кот панішчыў (Ямпаль, Рэч.). Параўн. крысянёнак. КРЬГТЫ прым. запячатаны (лра рамкі з мёдам). Мёд ужо крыты (Карма, Добр.), КРЫЦЬ незак. крытыкаваць. Крыя сабе, хто б там ні быў (Быч, Карм.). КРЬГЧКА ж„ заал. птушка (водная). Крычка — красівая пцічка (Хізы, Ветк.); Крычха — тое ж, што i чайка, але ж малая (Баравікі, Светл.). КРЬІШАНІ' (крыінаны) толькі мн.. кулін. 1. суп (бульбяны). Ідзі снедаць, крышані нрачахлі (Мікуліды, Браг.) - Наварылі крышанёў i заскварылі салан (Дзям'янкі, Добр.); Бяры ў печы крышані с чыгунка, а то пакіснуць (Навінкі, Калінк.). 2. бульба (смажаная). Пакуль прыбегла з хлява, мае крышані згарэлі (Амелькаўшчына, Хойн.); Ідзі хоць трохі з'еж крышанёў (Грабаў, Петр.); 3..бульба (адвараная). Захацела крышаноў, то трэба наварыць (Махнавічы, Маз.); 4. яблыкі (сушаныя). Бывало, я па мяшку крышанёў сушыла, a цяпер ніхто есці ні хоча (Барталамееўка, Ветк.); 5. страва (з вады, хлеба, цукру). Бабуля зрабіла крышанбу (Галоўчыцы, Hap.). Параўн. крышанка, крышанне, кришні, крышонка, крышэнік