Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

ла, ці ты кружка ня маеш сала рэзаць? (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.); Пакладзі кружок, а то кляёнку парэжаш (За* лессе, Чач.); Я навек рэжу сало вунь на тым кружку (Заходы, Лельч.). КРУЖО'К III м„ тое, што кацёлачнік. Ну сарві ўжэ аднаго кружка (Пучын, Браг.); Усе кружкі ў мяне летась хтось пазварочваў (Бдравікі, Светл.). Параўн. круг III, кружолка (кружэлка). КРУЖО'К IV м. палавік (круглай формы). Вельмі люблю, калі на маету кружкі ляжаць (Р.-Шлягіна; Ветк.). КРУЖОЖ V м., тое, што круг VI. Малыя пойдуць у кружек, нарвуць яраю (Холмеч, Рэч.). КРУЖО'К VI м. прылада (рыбалоўная). Ловім яшчэ i на кружек (Аравічы, Хойн.). КРУЖО'ЛКА (кружэлка) ж., тое, што кацёлачнік, Вараб'і на нет з'елі кружолку сону (Дземяхі, Рэч.); Насадзіла на гародзі, дак паадкручвалі ўсе кружэлкі (Хізы, Ветк.). Параўн. круг III, кружок III. КРУК I м. 1. стрыжань (жалезны). Завесу содзюцьна крук i крук убіваюць у сцяну (Рудня, Чач.); 2. шост (з крукам). Папраў крук, а то ия будзя чым воду набіраць (Аравічы, Хойн.); ГляДзі, каб крукам не ўдарыла (Астрагляды, Браг.); 3. кроква. Ціпер крукбу німа, a колісь у сараях былі (Стаўбун, Ветк.); 4. вілы (для сена, гною). Сено з стога выцягваюць круком (Верасніца, Жытк.); Крукам скідаў навоз з воза (Гармавічы, Жлоб.). Параўн. кручок I у 7 знач. КРУК II м. крумкач. Крук жыве трыста год (Дзяржынск, Лельч.). Параун. крумкаль. . КРУМКА'ЛЬ м., тое, што крук II. Крумкаль доўжан вывясці дзеді да мураўя (Лядцы, Светл.).. КРУПА' ж. град. Крупа 'ўсе картоплІ паломала (М. Аўцюкі, Калінк.). КРУПАДЗё 'Р. м. майстар (па вырабу круп). Паедам к крупадзёру грэчку драдь (Хізы, Ветк.); Я i мельнікам буў i крупадзёрам (Холмеч, Рэч.+Багданавічы, Карм.; Баравікі, Светл.; Дзям'янкі, Добр.; Марозавічы, Б.Каш.). КРУПАДЗЁФНЫ прым. 3ачкрупадзёр. Крупадзёрнага чалавека завуць не па імю, а проста: крупадзёрны чалавек (Аравічы, Хойн.). КРУПАДЗЁ'РНЯ ж. адсек у млыне (па вырабу круп