Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

КРАСНАНО'ЖАЧКА ж., бат. кветка. Краонаножачка такая красная i грэбень уверху (Аравічы, Хойн.). КРАСНАПЁФЧЫК м., заад. снягір. Краснапёрчык жыве ў нас зімой (Лядцы, Светл.). КРАСНАСЛГВА ж., бат. гатунак (слівы). 3 краснаслівы варэнне не такое смачнае (Гармавічы, Жлоб.; Maрозавічы, Б.-Каш.). КРАСНЮ'К м., бат., тое, што краснагалозік. Грыбоў ужо добрых нема, толькі адныя краснюкі. Я думала, што ты набрала баравікоў, а ты набрала краснюкру (Грушаўка, Нар.). К.РАСТАВГНА ж., тое, што калатушка ў 1 знач. Зрабіў бы ты мне новую краставшу (Дзям'янкі, Добр.). 77араўн. кіёк I у 3 знач., кіянка, круг IV. КРАСЦЕ'Ц м. крыж. На магіле майго дзеда ўжо згніў красцец (Піркі, Браг.). КРАСЦГЦЕЛЬ м., абрад. хросны. У майго сына Рамёр красціцель (Дуброва, Петр.). КРА'СЬ ж., тое, што краска I. Якая крась будзе, такую i бяры (Піркі, Браг.); Схадзі пазыч красі, трэ маткі падчырвоніць (Рдфалаў, Браг.). KPATABI'HA ж. нара (крата). Кругом адны кратавіны (Літвінавічы, Карм.). КРАУНЕ'ЦЬ незак. перабівацца.. Асталася адна без бацька, без мацеры. Буду неяк краўнёдь (Бярэзнш!, Жытк.). КРА'ХАЦЬ незак., тое, што кракаць у 2 знач. Бароны на дождж крахаюць (Стаўбун, Ветк.). КРА'ХНУЦЬ зак. запець. Выйдуць бабы на вуліду, да як крахнуць песню — стальма вуліца стаіць (Дзям'янкі, Добр.). КРАЦЕ'НАК м., заал. дзіцянё крата. Вутрам мы бачылі, як краціха с крацёнкам рыліся (Забалацце, Раг.). Параўн. крадянё (крацяня). ; КРАЦГНЫ прым. кратовы. Крацшыя сляды заўважыдь не проста (Марозавічы, Б.-Каш.); 3 зямлі выкапаў цэлы краціны вывадак (Ямпаль, Рэч.+Аравічы, Хойн.; Бабовічы, Гом.; Засінцы, Ельск.; Кароткавічы, Жлоб.; Піркі, Браг.; Ручаёўка, Лоеўск.). КРАЦІ'ХА ж., заал. самка крата. Уся картопля навярху, краціха пастаралася (М. Аўцюкі, Калінк.); Краціха ж сляпая, яна ні бачд нічога (Патапаўка, Б.-Каш.); Здаравенную краціху злавілі хлопцы (Карчовае, Хойн