Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

крамсала (Калінічы, Нар.); Пашукай мне крамсала (Піркі, Браг.). Параўн. красіва. КРАМЯ'НКА ж. краменязём. Крамянка ў мене poдзіць добра (Холмеч, Рэч.). КРАПА'К м. яйцо (моцнае). Паспрабуй мой крапак разбіць (Стаўбун, Ветк.+Бабовічы, Гом.; Крыўок, Par.; Ліпнякі, Лоеўск.). КРАПГУКА I ж„ мед. крапіўріца. Краш'ўка — гэта хвароба не страшная (Піркі, Браг.'); Майго малога сёння ўсыпала нейкая крапіўка (Буйнавічы, Лельч.+Гармавічы, Жлоб.; Дуброва, Петр.; Забалацце, Раг.; Хізы, Ветк.). КРАПІ'УКА II ж., бат. кветка (хатняя). Крапіўку настаў к сонцу на вакно (Р.-Шлягіна, Ветк.). КРАПІ'УНІК I м. мяшок (радняны). У мяне e два крашунікі (Забалацце, Раг.). f КРАПГУНІК II м. 1. дзіця (пазашлюбнае). Радзіла крапіўніка ды i сядзіць у маткі ца шыі (Кароткавічы, Жлоб.); Яго ўсе з маленства клічуць крапіўнікам (Mapoзавічы, Б.-Каш.);'2; кураня (выведзенае нечакана). Етыя крагііўнікі аддзяляюцца ад другіх куранят (Іокра, Чач.); От праклятыя крапіўнікі, зноў пабеглі ў шкоду (Завайць, Hap.). Параўн. кукурузнік II. КРАПІ'УНІЦА I ж., мед. крапіўніца. Крапіўніца чыму сьці йахожа на кор (Марозавічы, Б.-Каш.). КРАПГУНІЦА II ж., заал. йазва птушкі. Крапіўніца ў крапіве жыве, крапіву i есць (БаравІкі, Светл.); Гняздо крапіўніцы высока на крапіве прыдзелана. А сама яна ceранькая (Ручаёўка, Лоеўск.). КРАПІ'ЦЬ I незак. рамантаваць (бялізну). Латку прыкладаеш к сарочцы i крэпіш (Ручаёўка, Лоеўск.). КРАПГЦЬ II незак. узмацняцца. Як марозы не стануць крапіць, нада гной вывезці (Палессе, Чач.). КРАТІЛІНКА ж. крапінка. Чаго ў цябе так многа краплінак? (Нсглюбка, Ветк.). КРАПУ'ШКА ж. пірог (без начынкі). Я крапушкі сёння не пякла (Уваравічы, Б.-Каш.). КРАПЧЭ'И прысл. мацней. Гавары кранчэй, а то я нічога не чую (Стаўбун, Ветк.). КРАПЧЭ'ЦЬ незак. здаравець. Малы мой крапчэе с каждым днём, проста дзіва (Іскра, Чач.Ч-Піркіў Браг.; Церахоўка, Добр.). КРАПЯ'НІК м., бат. грыб. Крапянікі жоўтыя, па крапіве растуць (Баравікі, Светл