ка, Лоеўск.); 4. тое, што коўш у 2 знач. У кощ засыпаюць жыта i пачынаюць круціць жорны (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.); Над кашом карыцца, мука сыплецца пад камень з карыта (Баравікі, Светл.); 5. тое, што коўш у 3 знач. Поставіў коша i налезла в'юноў (Грушаўка, Нар.); Кашом карасёў лавіць добра (Холмеч, Рэч.); За ноч у кашы трохі рыбы ўлезло (Замошша, Лельч.). Параўн. кош ы к іў '2—3 знач. КО'ШКА I ж. эаал. самка (ката). Такая ў нас. краевая кошка была трохшэрсная (Патапаўка, Б.-Каш.); Мая кошка лоўка ловіць мышэй (ўабічы, Чач.). КО'ШКА II ж. 1. вмы (для гною). Дай кошку вырываць гной (Грушаўка, Нар.); 2. бусак. Ідзі папрасі ў су. седа кошку, бо я вядро ўпурціла ў калодзеж (Сівенка, Ветк.). КО'ШЫК I м. 1. памяти, да кош у 1 знач. Бацька сплёў такі лоўкі кошык (Целяшы, Гом.); Вельмі зручна з кошыкам на базар хадзідь (Марозавічы, Б.-Каш.); 2. тое, што коўш у 2 знач. Трэба зрабіць меныпы кошык, а то багата сыплецца жыта (Неглюбка, Ветк.); 3. тое, што коўш у 3 знач. Кбшыкам уюнфу мы ў дзецстві лавілі (Бабовічы, Гом.). КО'ШЫК II м. від жаночай прычоскі. Заплятаюць дзве касы i ўкладваюць іх на іпалаве ў выглядзе кошыка (Рафалаў, Браг.). КО'ШЬІЧАК м., тое, што карзіначка. На етый кошычак пчала пачэплівае пылец, яны як бачоначкі становяцца (Баравікі, Светл.). _ . r КРАВА'УКА ж. каўбаса (крывяная). Напячы сёння крававак (Дуброва, Петр.). Параўн. кравянка, крупянка, крываўка I. КРАВЕ'ЛЬКА ж. даёнка. Вазьмі вунь кравёльку да йдзі падой карову (Запясочнае, Маз.). КРАВЯ'НКА ж., тое, што краваўка. Вельмі добрыя кравянкі з грэцкімі крупамі (Заходы, Лельч.). Параўн. крупянка, крываўка I. КРАДЗЕ'ЖБА ж. крадзеж. Крадзёжба вунь якац была, нічога нідзе не схаваеш (Лукі, Жлоб.). Параўн. крэдла, кражба. КРА'ДЛА н., тое, што крадзёжба. Пашлі ў крэдла, а нас паймалі (Асінаўка, Чач.). Параўн. кражба. КРА'ЕЦ м. акраец. Вельмі люблю крайцы (Неглюбка, Вётк.). Параўн. крайчык, круглаівуха