Пакладзі ў копку свае анучы (Будкі, Нар.); Вазьмі наскі ў копцы (Верасніца, Жытк.) Параўн. кубарка, кубашка. КО'ПКА IV ж. павець. Учора сусед разваліў машынай копку (Башыца, Б.-Каш.). КОПЛІ'СТЫ прым. вяснушкаваты. А во сын у мене коплісты (Аравічы, Хойн.). КО'ПНУЦЬ зак. пабегчы. Як копнуў Ьван, дык толькі пятКі мелькалі (Белы Пераезд, Петр.). КО'ППАЛА ж, курапатка. Заўчора былі ў лесе, бачылг кубло коппалы ў траве (Баравікі, Светл.) КО'ПТАРАМ прысл. з лішкам. Вот дак пахазяйнічала, наліла з коптарам вады, дак яна выплыла (Быч, Карм.). КО'ПЧЫК I м.; анат. хвасцец. Як заб'еш копчык, дык сесць больна (Рафалаў, Браг.). . КО'ПЧЫК И м., памяти, да капец. У мене два большых i адзін меншы копчык (Тульгавічы, Хойн.); 2. грудок зямлі (пасля акопвання). Ты награбла ўжо вельмі высокі копчык (Пабеда,;,Ветк.). КО'ПЧЫК III м. пограб. Здзелалькопчык кірпічны, а ён плахі, сыры, i бульба пагніла (Шылавічы, Б.-Каш.). КО'ПЧЬІК IV м. яечня. Есць яечня разболтана, а есць кодачык (Аравічы, Хойн.). КО'ПША ж., перан. жанчына (лянівая). Сядзіць, як копша (Бабовічы, Том.). КО'РАК м., устар. каблук. Прыбіў бы міне корка сёгодні, а то адорваўсь (Грушаўка, Нар.). КО'РАНЬ I бат. корань (расліны). От колі грыбы збі. раюць, дык корань заўсёды астаўляюць, каб грыбы не выводзіліся (М. Аўцюкі, Калінк.). КО'РАНЬ II м. сядзіба. Менщы сын астаўся на корані (Аравічы, Хойн.). КО'РАЧКІ толькі мн. абцасы. Тухлікі красівыя ды йшчэ i на кфачках (Асінаўка, Чач.). KO'PHIK м. карэньчык. Кбрнікі ў грыбоў зразаюць пры зямлі (Баравікі, Светл.); Кфнікамі садзіш цыбуліны ў зямлю (M. Аўдюкі, Калінк.). КОРОБА'ЙКА ж. каробачка. Я ў той каробайцы фоткі храню (Грушаўка, Hap.). КО'РПАЦЦА незак. кешкацца. Ат, з яго работа такая, корпаеццаўвесь дзень (Ломыш, Хойн.). КОРХ м. мера (ушырыню далоні). Аддзяры хоць у
Дадатковыя словы
kophik, забеш, здзелалькбпчык, кбдачык, кбпнуў, кбппалы, кбптарам, кбпцы, кбрпаеццаўвесь, копка, копнуць, коппала, копчьік, корак, корачкі, коробайка, корпацца, кўбарка
11 👁