БЯДА'дае. тачка. Два кулі мук! бацька прывез на бядзё (Аеінаўка, Чач.). БЯДНО'СЬ толькі адз. беднасць. Зразу послі вайны такая бяднось ува ўсіх была (Лукі, Жлоб.). БЯЖКО'М прысл. тое, што бёжка, бёжкі. Ня бойся, бяжком не пабегла (Крыіўск, Б.-Каш.); Бяжком Аўдакім з'явіўся ў мяне на парозе (Запясочча, Жытк.). БЯЗДО'ЛЛЕ н., толькі аде. няшчасце. Захварэла Зося, такое мне бяздольле (Перароў, Жытк.); Як сустрзне бяздольле, дык хоць ідзі ды тапіся (Крыўск, Б.-Каш). БЯЗДО'ННЕ н., толькі адз. сусвет. А калі чалавек памёр, кажуць, душа пайшла ў бяздонне (Марозавічы, Б.-Каш., тое ж: Насовічы, Добр.). БЯЗЛЮ'ДШК м„ лаянк. нягоднік. Што вы, бязлюднікі, тут рабілі? (Быч, Карм.). БЯЗЛЮ'ДНЫ прым. скрытны. Бязлюдны чалавек, у яго ні гаворкі нііма, нічога (Кароткавічы, Жлоб.). БЯЗО'ЗЖА ж. хустка (цёплая). Мамо, надзень бязоўку (Антонаў, Ельск.); Етыя бязоўкі добра-'сціраюцца (Кавака, Браг.). БЯЗУ'МШКА ж. дошка (тонкая). Бязумінкамі можна верх аібібіць (Марозав'ічы, Б.-Каш.). БЯЖАЦЬ незак., тое, што бэкаць у 1 знач. Ідзе адна аўца, бякае (Кароткавічы, Жлоб.). БЯКЕ'Ш м. паліто (мужчынскае). Бякёш быў зробляны з ваеннага сукна (В. Страякі, Рат., тое ж: Ручаёўка, Лоеўск.). БЯЛЬЗКН м., тое, што більзін. Наллі бяльзгау ' (Астрагляды, Браг.), БЯЛЯЖ I м. спадні'ца (споднял). Калісь булі ніжнія снадніцы палатняныя c карункамі. Называлісь белякі (Быч, Карм.); У будні дзень yce ў беляках хадзілі (Заходы, Рэч.). БЯЛЯ'К II м. грыб (скрыпіца). Кажуць, то беляк! растуць (Мілашэвічы, Лельч.). Параўн. бялянка. БЯЛЯ'НКА ж., тое, што бяляк II, У гэтых мясціінах бялянкаў багата (Даманавічы, Калінк.). БЕРАСЦЯ'НІК. м. берасцянка (птушка). Берасьцянік вядзецца на бярозе (Лядцы, Оветл.). БЯРВЕ'НАіК м., толькі адз,- кветка (лясная). Бярвёнак цьвіде сіненькім цветам, у лесі расьце, яго п'юць як лякарства; На сухіх палянках бярвенку многа кожнае лета, бабы зьбіраюць (Ручаёўка, Лоеўск
Дадатковыя словы
берасцянік, бядадае, бяздбнне, бяздолле, бязлюдшк, бязозжа, бязумшка, бязўмінкамі, бякеш, бярвенаік, зявіўся, пюць, спадніца
17 👁