тую сьцешку пышла. Рэкта Гор. Ай, абмахнулыся, ня тое зрабіла. Чырвоная Паляна Чав. АБМЫ'ЛКІ мн. Мыльная вада, што застаецца пасля мыдця. Во вынісу абмылкі на двор. Вусце Чэрык. АБНЯХАЧЦЬ зак. Абняславіць. Яго абніхаілі зусім. Каўшова Мсц. А БО выкл. А божа! А бо, дык ці ета ш я зьдзелыла? Шаламы Слаўг. АБОЙКІ мн. Зношаныя ад выкарыстання прылады. Пупаліся ні калёсы, а абойкі нейкія. Дубна Слаўг. АБОРАК м. Нізкае месца сярод ворнай зямлі, зарослае травой або хмызняком. Пойдзім касіць аборык? Каўшова Мсц. АБОСЫЙ прим. Босы. Мой хлопіц абосый пабегыў пы хаці, то сяньні вужо кашляіць. Звянчатка Клім. АБПАФАК м. Венік, якім другі раз карыстаюцца ў лазні. Новага веніка німа, бяры аппарак. Цяцерын Кругл. АБПРЭГЧЫСЯ зак. Абапіцца ці аб'есціся. Можна раз-два вадой аппрэхчысь, прышоўшы з лугу. Боркі Kip. АБЦА'Ц м. Абцас. Купіла n чаравікі, ды высокія апцацы. Дзікае Глуск. АБШЧАПГЦЬ зак. Абхапіць рукамі. Унукі мяне так моцна апшчапілі, чуць не завалілі. Рэкта Гор. АБШЧЫКАТУФЬІЦЬ зак. Атынкаваць. Сёліта над а абізацільна апшчыкатуріць хату, а то зімой апяць будзіць халодна, хуць ваўкоў гыняй. Кавалёўка Клім. АБШЫФНАСЦЬ ж. Абшар, прастора. Большая апшырнасць лесу цягнецца за вёскай. Сялец Бых. АБЭРЖА ж. зневаж. Вялікая, не даведзеная да ладу пабудова. Хіба ж гэта хата, у гэтай абэржы толькі вецер гуляе. Тажылавічы Бабр. АБЯЧЭИКА, АБНЯЧЭИКА ж. 1. Край чаго-н. круглага. 2. Лубяная частка сіта, рэшата. 3. Павека. Hi ведаю, чаго-та баляць маі абячэйкі. Чачэ&ічы Бых. Закрый абнячэйкі, а то вочы засуріш. Вялікі Бор Касц. АВЕФЧЫЙ прым. Авечы. У нас авеччым салам затаўкаюць бульбу, капусту. Бярозкі Хоц. АГАДА'ЦЬ зак. Раздабыць, набыць, расстарацца. Трэба грошай агадаць i купіць боты. Ветрынка Бых. Агадалі мне модную кашулю. Александрыя Шкл. АГЛАБЕ'Ц м. Кузаў калёс. Налажыў сена аж да самага верху аглабца i пагнаў каня, а стораж тут як
Дадатковыя словы
абесціся, абцац, аглабец
3 👁