Матэрыялы да абласнога слоўніка Магілёўшчыны (1981). Выпуск 1

 ◀  / 129  ▶ 
ПАЦЫРКА'ЦЬ зак. Падаіць. Пайду пацыркаю корову. Кашалёўка Касц. ПАЧАРЭПАЦЬ зак. Пачэрпаць. Hy, хоць яшчэ лошкі дзьве пычарэпый цёплыга варіва, ты ш саўсім мала еў яго сяньні. Рымінка Чав. ПА'ЧАСКІ мн. Пачоскі. У нас пачаскі гады, калі лён чэшуць на шчоццы. Сялец Бых. ПАЧОПКА ж. Невялічкая вяровачка, якая прывязваедца замест дужкі вядра. Пачопка пырвалыся, i вядpo шчабоўхнула ў калодзіш. Заполле Шкл. ПАЧОПКІ мн. Вяроўкі ў калысцы. Прівяжы кряпчэй пачопкі, а то нябыта атарвецца люлька. Бярозкі Хоц. ПАЧЬГНА ж. Вясло. Пачына ляжала ў лоццы, а мы яе іскалі. Горкі Чэрык. ПЕ'ВЕНЬ м. перан. іран. Надзьмуты, пыхлівы чалавек. Носіцца етый певінь na дзярэўні, a чаго — ні слова нікому. Заходы Шкл. ПЕ'КЧЫ незак. Пячы. Напекла бліноў цэлы стол i яшчэ нада пекчы. Мокрае Бых. ПЕ'ЛІНА, ПЕЛЯНА' ж. Прыпол, Прынісла поўную пеліну яблык. Сідаравічы Маг. Сын гарох у пеліну. Рымінка Чав. У пеляну нарвалі травы кролікаМ. Нядашава Маг. ПЕ'ЛЬКА ж. Ключыца. Дачка чаго йта такая худая, што аш пелькі тырчаць. Сідаравічы Маг. ПЕ'ЛЬКІ мн. Грудзі. Закрывай свае пелькі, бясстыдніца! Рэкта Гор. ПЕНЬ м. перан. зневаж. Тупы, някемлівы чалавек. Пень етый ніяк ні навучыцца. Радзівонаўка Гор. ПЕРАБГРА аг. Жывёла, якая дрэнна есць корм, перабірае яго. Карова мыя пірабіра, ні ўсякыя сена есьць. Каўшова Мсц. ПЕРАБІРА'НКА ж. Саматканая посцілка з рознымі ўзорамі. Тыя разы засьцілалі перабіранку толькі ў сьвяты. Дзікае Глус'к. ПЕФАВЕЗЕНЬ м. Перавясла. На перівізьні высачэйшыга жні, дык тады лаўчэй візаць снапы. Бярозкі Хоц. ПЕРАВОД м. зб. Бярвенне, якое кладзецца ў апошнім вянку зруба (над бэлькамі). Перавот ставіцца для патшыўкі, каб было красівей. Чачэвічы Бых. ПЕРАДЗЕ'ЛЫВАЦЬ незак. Пераворваць (бульбя
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

глуск, пацыркаць, певень, пелька, пеліна, перабіранка, перадзелываць
1 👁
 ◀  / 129  ▶