Матэрыялы да абласнога слоўніка Магілёўшчыны (1981). Выпуск 1

 ◀  / 129  ▶ 
ШЧУ'ПАЦЬ незак. перан. Выбіраць з-пад карча, не вырываючы бульбоўніку (пра бульбу). Найду пашчупаю к заутріму мыладую бульбу. Высокае Клім. ШЧЫТАЛАДКА ж. Шчыкалатка. Мікола ўгрус na самыя шчыгалаткі. Чачэвічы Бых. ШЧЫКАТУФЫЦЦА незак. перан. іран. Пудрыцца. Hy, дзіўчаткі, ŭ так доўга ш шчыкутурылісь вы сёньня! Сялец Бых. ШЧЫПЦІ'ННІК м. Шыпшыннік. Пад вакном вырас шчыпціньнік, такей красівый. Старынка Мсц. ШЧЫПЧЬГНА ж. Шыпшына. У палісадніку расла шчыпчына, усігда шчыпалась. Сухары Маг. ШЧЭБЕЛЬ м. Шчэбень. На сашу навязлі шчэблю. Сялец Бых. ШЧЭЛЯПІ мн. Сківіцы. Адна як разявіла рот, дык устаўныя шчэляпі ŭ выскачылі. Хвойніца Kip. ШЧЭПАЦЬ м. Колькасць чаго-н., якую можна ўзяць трыма складзенымі пальцамі (вялікім, указальным i сярэднім). Зярно к зярну — шчэпаць, а шчэпаць к шчэпцю — кулак, а кулак к кулаку — прігыршчы, а прігыршчы к прігыршчам — хунт, а хунт к хунту — пуд. Шаламы Слаўг. ШЫБА'ЦЬ незак. Палаць, ярка гарэць. Вельмі ж дровы шыбаюцъ. Чырвоная Слабада Бых. ШЬГБКШ прым. Хуткі, шпаркі. Дужа шыпкій наш Панас. Чырвоная Слабада Бых. ШЫБУНЯ'ЦЬ незак. Гаварыць. Дзе гэта так моцна шыбуняюць? Цяцерын Кругл. ШЫГЫ'ЛЛЕ н. зб. Ігліца. На шыгыльля ў лесі нагу скалоў. Вялікі Бор Касц. ШЫПУЧІІКА ж. Кончык пальца. Ой, сьпекла ўцюгом шыпушку. Чачэвічы Бых. Ю ЮРА'К, ЮРОК м. Прылада, пры дапамозе якой дзве ніткі з двух клубкоў звіваюцца ў адну. Федзя, зьбегай да цёткі, nanpaci юрок. Забычанне Касц. Дзядзъка, зъдзелай мне юрок, а то ўсе рукі нарезала, матаючы пряжу. Давыдавічы Бых. Юрак некуды закінуўся, нечым ніткі змытаць. Еськаўка Гор. ЮС! выкл. Воклік, якім адганяюць свіней. Юс! Каб вас воўк — yci грады парылі. Заполле Шкл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

шчупаць, шчыпціннік, шыбаць, шыбуняць, шыгылле
2 👁
 ◀  / 129  ▶