ц ДАЛЮ' мн. Бульба, звараная цэлай. Вынісь етыя цалкі, сыбаку аддай. Цалкі гарачыя, ешце, дзеткі. Заполле Шкл. Мама, наварі-ка сяньні цалкоў. Высокае Клім. Нылажы сабе ў міску цалкоў i садзіся есьць. Елавец Хоц. ЦАПКГ мн. Жэрдкі ў ёўні, на якія кладуць лён ці снапы для сушкі. Лён на цапкі кладзі. Сялец Бых. Без цапок пры сушцы нільзя абайцісь. Цяцерын Кругл. Бывала, на двары дошч ідзе, a ў ёўні суха, снапы на цапках сохнуцъ сабе. Цвёрдаў Бых. ЦАПОК м. 1. Кій. Етая бабуля ходзіць толькі с цапком. Кавалёўка Клім. 2. Лыжная палка. Мне болыиы ныравюцца бамбуковыя цапкі. Кавалёўка Клім. 3. Невялікая роўная палачка, на якой пераносяць што-н. Нясі цапок, скарей карові несьць нада. Рымінка Чав. ЦЕ-ЦЕ-ЦЕ, ЦЕЖ-ЦЕЖ выкл. Воклік, якім падзываюць гусей. Цеш-цеш-цеш, куды пашлі ны гарод! Бярозкі Хоц. ЦЕ'ЖКА ж. ласк. Гусь. Олечка! Вунь пашлі цежкі. Ясенка Красн. ЦЕ'ЛЬНЬШ прым. Ніжні, сподні. Нада зьмяняць цельныя штаны часта, здаравей будзя. Цяцерын Кругл. ЦЕ'ПЕРСЬ, ЦЕ'ПЕРСЯ прысл. Даўно. Цеперьсь ён пайшоў на млын. Мокрае Касц. ЦЕРАССЯДЗЁЛКА ж. Церассядзёлак. Эй, друх, цірасьсядзёлку папраў, саўсім зьехала. Боркі Kip. ЦЕ'СЛІВЫЙ прым. Ацеслівы. Цесьлівый хлеп, хоць конікаў ляпі. Заходы Шкл. ЦЕСЬ-ЦЕСЬ-ЦЕСЬ выкл. Воклік, якім падзываюць кароў. Цесь-цесь-цесь! Ідзіця скарей сюды! Жаліжжа Красн. ЦЕЦІВА', ЦІЦЬВА' ж. Бацвінне. Сьвіньні дужа хырашо ядуць ціціву. Высокае Клім. Пайду нажну ціцьвы i прынясу трошку карові. Елавец Хоц. ЦЁХЦЯ ж. Цяжкая ў хадзе, поўная жанчына. С такой цёхцій далёка ні зайдзіш. Радзівонаўка Гор. ЦІПЛЯ'ТЫ мн. Кураняты. Ідзі пыкармі ціплят, а то яны цэлый дзень някормленыя бегыюць. Елавец Хоц. ЦОДА ж. Сода. Hi забуць, пріеязі цоды ў другі раз з горада. Стаі Кругл. ЦУБАФКА, ЦЭБЕР м. 1. Драўлянае вядро. 2. Вочап
Дадатковыя словы
цежка, цельньш, цеперсь, цеперся, цеслівый, ціпляты
2 👁