Слоўнік народных промыслаў і рамёстваў Беларусі (2010). М. М. Макарэвіч

ШЧУПА'К [ШЧУКА], КОЖУ'ШОК [КОЖУ'ШЕК, КОЖУгШКА]. 'Рыба шчупак сярэдніх памераў'. Шчупака злавіў хунтаў дзесяць, не прывес мне i кусочка, я яму ўспомню [Саланое Віл.; СПЗБ, т. 5, с. 519]; Уперад було многа шчупакоў у Язніцы i Дзісенцы [Восцевічы Мёр.; Крыўко, с. 256]; [шчупак]. 'Шчука самец, крупны' [Крывіцкі, с. 174]; Глядзі, якей шчупак плыве, забі яго васьцямі [Вародзькава Мсцісл.]. У реццы дзеці злавілі шчупыка, хунтыў пяць будзіць [Слаўнае Мсцісл.; КСУМ, c. 503]; Нашые шчупакі тонкіе, а то нейкіе куцэватые [Запясочча Жытк.; TC, т. 5, c. 344]; Чуць палец мне не адкусіў еты шчупак, хоць невялічкі, дэ спрытны [Белайчук, c. 228]; Злавіў пару шчупакоў [Старына Сміл.; Шатэрнік, c. 314]; Ты ня відзеў, якога я шчупака злавіў? [Вейна Сен.; Каспяровіч, c. 357]; [шчука]. 'Крупная самка' [Крывіцкі, с. 174]; [шчука]. Шчупак' [Баханькоў, с. 225]; Дзед Міхась дык здоровенну шчуку зловіў, повезло ж чэловеку [Белайчук, с. 228]; У нас у Волці ёсць окунь, шчука, платва [Ясёва Мёр.]. Шчукі многа ў нашых азёрах - i ў Набісці i ў Обстарні [Пераброддзе Мёр.]. Во возіра лі нашый бані, шчукі там гуляюць [Янова, H. Сяло Мёр.; Крыўко, c. 256]; Короўка на верос, а шчука на нерэст (прымаўка) [Хачэнь Жытк.; TC, т. 5, c. 344]; Шчука хітрая [Ахрэмаўцы Брасл.]. Шчука за палец хваціла [Беразіно Докш.; СПЗБ, т. 5, c. 519]; [кожушок, кожушек, кожушка]. 'Шчупак наогул, або шчупак сярэдніх памераў' [Крывіцкі, c. 168]; На возеры усё кожушкі трапляюць ужэ поўмеха наловілі [Белайчук, c. 227]; Кожушок кожушка з'еў. Поба!.. [Луткі Стол.]. Як кожушкі сняцца, то клевета можэ быць [Мачуль Стол.; TC, т. 2, c. 202]; [шчупак, шчука]. 'Рыба Esox lucius L.' [ЛАБНГ, c. 128]. ШЧУПАКО'ЎКА [ШЧУ'ЧЫНКА]. 'Вудка, прыстасаваная лавіць шчупакоў. Мне тата зрабиу шчупакоўку, пойдзям раницай на шчупаке [Дашкавічы Свісл.; Сцяшковіч, c. 567]; Доўбік от добрэ ўмеў вудзіць на шчучынку [Янкоўскі-2, c. 200]. ШЭРЭМЕТА. 'Прылада для лоўлі ўюноў' [Мачуль Стол.; TC, т. 5, c. 355]. ЯЗЬ [ЯСЬ, ЯЗ, ЯЗЁ'К, ЯЗЁ'ЧЫК, ЯЗЁ'ЧЫЧЫК, ЯЗЮЧО'К, я з ю к, ЮЗЮ'К], МОРДА ч [МОРДА'ЧЫК[, ПАДЯ'ЗІК [ПУДЯ'ЗІК], СКАЧА T, СМО'ЎЖЫК. 'Рыба язь'. Язь - кусны, хітрая рыба; у язя красныя глаза [Ахрэмаўцы Брасл.]. Мы завём ясь, а некаторыя - галавач [Быстрыца Астр.; СПЗБ, т. 5, с. 551]; Язі - што пранікі [Ясёва Мёр.]. Якога ізя злавіў [Пераброддзе Мёр.]. Жартуім: ясь - носам у гразь [Янова Мёр.]. Мой маліц язёў любіць лавіць [H. Сяло Мёр.; Крыўко, с. 256]; [язь, язючок]. Язь' [Крывіцкі, с. 174]; Усё язюкі ловяцца, а другое рыбу дэк i не побачыш [Белайчук, с. 228]; [язёк, язёчык, язёчычык]. Язь' [Яшкін, с. 125]; Усякая рыба, i юзюке ідуць [Збляны Лід.; СПЗБ, т. 5, с. 540]; [мордач]. Падязік' [Луткі Стол.; ТС, т. 3, с. 90]; [мордачык]. 'Памянш. да мордач' [Запясочча Жытк.; ТС, т. 3, с. 90]; У гэтай тоні пападаіцца многа пад'язікаў [Ляшчынск Мядз.; СЦГ, с. 271]; Міхайло такого здоровенного пуд'язіка зловіў, шо я такого шчэ не бачыў [Белайчук, с. 227]; Скачагі - молодые под'язічы [Мачуль Стол.; ТС, т. 5, с. 40]; [смоўжык]. 'Невялікі язь, падязік' [Крывіцкі, с