ТАРАРЬГНКА. 4Від клямара, скабы'. Вось прыкручвалі тарарынкамі. Тарарынка- клямра такая [Арашонкава, c. 228]. ТАЧЫ'ЛО [ТОЧЫ'ЛО]. 4Тачыла'. Тачыло каменнае было. Сам камяньтачыло, i ўсё ca станком тачыло называяцца. На тачыле тачылі нажы да сячкарні, да касяркі, да жнявяркі, сякеры, усё што папало [Арашонкава, c. 228]; E й такое точыло, шо на вісь насаджаны тры камыні; тоді трэба дві корбы (ручкі); a всі тры точылы булы над корытом з водою [Лучыц-Федарэц, c. 225]. ТІСКЫ', ШРУ'БСТАК [ШРУПСТА'К]. Ціскі'. Вінт в тісках самэ главно [Лучыц-Федарэц, c. 22]; [шрубстак]. 'Вялікія кавальскія ціскі' [Хотамель Стол.; TC, т. 5, c. 336]; [шрубстак]. 4Ціскі' [Лучыц-Федарэц, c. 226]; [шрупстак]. 4Ціскі' [Арашонкава, c. 229]. ТОЧЫ'ТЫ ДО ЗУБІ'НЬНЯ. 4Тачыць серп з абодвух бакоў, каб яны былі роўныя перад тым, як назубляты ' [Лучыц-Федарэц, c. 226]. ТРЫ'БА. Шасцярня'. У бормашыны мыж колысом i патроном есьця шэ дві трыбы [Лучыц-Федарэц, c. 226]; [трыба]. ІНасцярня' [Арашонкава, c. 228]. ТЭ'БЫЛЬ. Тэбель'. Тэбыль завшэ білыцый за свырдёла [ЛучыцФедарэц, c. 226]. ТЯ'ПКА. Матыка'. Копочкы i тяпкы мы робылы з м'ягкого міталу [Лучыц-Федарэц, c. 226]. УКОВАТЫ. 4Падкаваць'. Шоб уковаты коня, трэба обчыстыты копыта, выріхтуваты подкову i допустыты йійі до копыта, прыбыты кіньскымы гозьдзямы до копыта, пузьній укрутыты грыфы [Лучыц-Федарэц, c. 226]. УХНА'ЛЬ. 4Вухналь' [Арашонкава, c. 228]. ФА'СКА. 4Сточаны бок у склюдзе' [Лучыц-Федарэц, c. 226]. ФЛЯКЦЭ'НГІ. 4Разнавіднасць абцугоў'. Флякцэнгі трэба, як гаячку закруціць малую, дроцік выцягнуць [Арашонкава, c. 228]. ЦЫ'РКЯЛЬ. Цыркуль'. Цыркяль жалезны быў. Размяраць цырклям [Арашонкава, c. 228]. ЦЫНКАВА'НЫ. Пакрыты волавам; луджаны'. Цынкаваная бляха [Арашонкава, с. 228]. ЦЫРКЛЯВА'ЦЬ. 4Намячаць круглыя лініі цыркулем'. Цыркляваць што круглаё - дно ў вядро, у баньку [Арашонкава, с. 228]. ЦЭП. 4 Ланцу г'. Цэпа ны ковав, мы вжэ куплялы йіх в магазіны [ЛучыцФедарэц, с. 226]. ЧАШКА. 4Вялікая гайка, якая накручваецца на вось' [Лучыц-Федарэц, с. 226]. ЧАРАНО'К. Тучка (у малатку)'. Забі чаранок у молат, а то слапко трымаяцца [Арашонкава, с. 228]. ЧЫГУ'Н [ЧЫГУ'НА]. 4Чыгун (метал)'. Чыгун ны куецьця, бо він россыпаіцьця [Лучыц-Федарэц, с. 226]; Саган з чыгуны [Быстрыца Астр.; СПЗБ, т. 5, с. 437]. ЧЫГУ'ННЫ. 4Зроблены з чыгуну (металу)'. Гаршкі былі чыгунныя [Пасіене Лудз.; СПЗБ, т. 5, с. 437]. ШВА'ЙКА. Тоўстае шыла, завостраны жалезны прэнцік, якім колюць свінней' [Лучыц-Федарэц, с
Дадатковыя словы
зубіньня, мягкого, точыты, тяпка, фаска, цынкаваны, чыгуна, швайка
2 👁