Возд'Кл-—-Возмущать ВОЗДЪЛЫВАШЕ ср. вь/раб, в//рабка. ВОЗДЪЛЫВАТЕЛЬ, гшрабнік, порабшчык. ВОЗЖАЖДАТЬ, захацець піць: пожяднуць, зажяднуць, засмягнуць. ВОЗЖЕЛАТЬ наго пажадяць, узхаи/ць, забажяць замягнуць. ВОЗЖИВАТЬ, ажывлць. ВОЗЖИГАТЬ, запаляць, заагняць, загнячоць. ВОЗЖИГАН1Е ср. запаляньне, загнб'шчаньне, завогніўленьне. ВОЗЗВАНІЕ, зяклік, адозва. ВОЗРЪШЕ, погляд, спозірк. ВОЗИТЬ што на чым, агульн. слав.; ваз/ць, вазіцца, вазяняцца, вазян/ца, возка. ВОЗЛАГАТЬ, пакладяць. Треба на свае сілы надзею п а к л а д а ц ь. ВОЗЛЕГАТЬ, ляжяць, няузлеж. ВОЗЛИВАТЬ, ВОЗЛІЯНІЕ, пал/ваць, палівяньне. ВОЗЛЪ прысл. няўзьле, побач. ВОЗЛЪЗАТЬ, узлязоць, ВОЗЛЮБЛЯТЬ каго, пакахяць; што: палюб/ць; умілавяць. ВОЗЛЮБЛЕННЫЙ м.— АЯ ж. укахануц, -нка. ВОЗЛЮБЛЕНІЕ ср. укахяньне, умілавяньне. ВОЗМЕЗДІЕ ср. аддотак, адплята, адзяка. ВОЗМНИТЬ, здумаць, задумаць, падумаць. о возможный, магчымы. М а г ны м ы к а н е ц, вынік справы. ВОЗМОЖНОСТЬ ж. магчымясьць, спрамога, змога, можнасьць. , ВОЗМУЖАТЬ, дасьціглуць мужскога, поўнага даросту: змужн?ць, змужнілы, змужнасьць. ВОЗМУЩАТЬ, змучяць, змушчяць, абурываць, каламуціць, узбурываць. 3 му ц iў, з м у с ь ц iў ваду. Чорт з ь м у с ь ц і ў я го мысьлі. Сымон у з б у ры ў усіх сваей прамовай