Вожделен—Возглашать ВОЖДЕЛЕНІЕ ср. бажаволеньне, бажахятлівасьць, пажядлівасьць, ВОЖДЬ м. вадяр, вадярскі, ваддрства. ВОЖЖА ж. вяроўка прывязваная да уздэчкі запрэжанага каня: лейчынд, луйцы, лейцавдць. ВОЗБРАНЯТЬ каму што, забараняць. ВОЗБРАНИТЕЛЬ, забароншчык. ВОЗБРАНЕНІЕ, забарона, ВОЗБУЖДАТЬ каго к чаму, што ў кім: пабуДЖ йЦЬ. ВОЗБУЖДЕНІЕ, пабудка, узбураньне. ВОЗБУДИТЕЛЬНЫЙ, пабудждльны, ўзбурчівы. Ў з б у р чы вы характар. ВОЗВЕСЕЛЯТЬ, зьвесяляць. З ь в е с я л і м с я, брацьця, духам. Трэба чым колечы сэрца зьвесяліць. З ь в е с я л е м с я не смуцемся, спасіцель ні че ляжыцъ на сене. ВОЗВОДИТЬ, узвадзщ ь. ВОЗВРАЩАТЬ што куды або каму: зьвяртяцъ, зъвяртдцца, зварот. ВОЗВРАТНЫЙ, заваротны. 3 в ар о т н ы тыфус. ВОЗВРАТИМЫЙ, спаваротны. С п а в а р о т ны доўг. ВОЗВЫШАТЬ каго, што, узвышдць, звышдць, ўзнасіць, ўзьнімаць. ВОЗВЫШЕНІЕ, звышнасьць, ўзвышша. ВОЗВЫШЕННОСТЬ ж. падвышзньне, пазвь/шша. На п а з в ы ш ш ы, паміж возерам i ракой, ляжыць наша поля. ВОЗВЕЩАТЬ каму што аб чым; спавяшчаць, зьвяшчяць, запавиддць. ВОЗВЪЩЕШЕ, зьвгсьце, спавустка, зяпаведзь. ВОЗГЛАВІЕ ср. узгалоўе. ВОЗГЛАГОЛАТЬ, загаман/ць, прамовіць, ВОЗГЛАШАТЬ што аб чым каму: аглашяць, аглашяцца, аглашонік, апавяшчдць, спавяшчдць