Владеть—Вметать ВЛАДЕТЬ чым, валаддць, абладдць. ВЛАДЕТЕЛЬНЫЙ, валаддрны. В а л а д а р н ы князь. ВЛАДЕТЕЛЬ м. валаддр. В а л а д а р маетнасьці вялікай. ВЛАДЕЛИЦА ж. валаддрка. ВЛАДЕНІЕ, валаддньне, ма?тнасьць, мдемасьць ВЛАДЫЧЕСТВО, ўладнасьць. Ў л а д н а с ь ць сваю на нас распасьцягае. ВЛАДЫКА-ЧИЦА, ўладыка, ўладычыца, ўладычна. ВЛАСТЬ ж. права сіла. i воля над чым: ўлдда ўлдднасьць. ВЛАСТНО, ўлддна. Пышна i ў ла д н а паны у нас орудавалі. / ВЛАСТОЛЮБІЕ, ўладалюблівасьць. ВЛАЧИТЬ, валачьщь, смыжыць, цягнуць, мдгнуць. Гляджу, ажно с мы чэ воўк авечку. На паплавох скошанае сена съпярша зграбаюць у кучкі, а пасьля кучкі „с м ы ж а ц ь и на сухое мейсца; найчасьцей канем на санёх, або на дошках. Закахаўся хлапец, таму яго i м а г н е ўсё у тую старану. М а г н е чорт, каб зграшыў чалавек. В а л а ч ы ць марна жыцьцё сваё. ВЛЕЧЬ каго што; цягнуць, валачы, мдгнуць. ВВЕЧЬСЯ, цягнуцца, валачыцца, валачыся. ВЛЕЧЕНІЕ ср. поцяг, цягнасьць, мдгнасьць, смдгнасьць, тантдція, Такая ў яго м а г н а с ь ць да грошы. Я ну к мае т а н т а ц ію да маей Анэткі. ВЛІЯТЬ, ўліваць ў пераносным значэньні; браць над кім маральную перавагу: ўплывдць, ўпл«ў, ўплывовы, ўплывовасьць. ВЛОЖЕН1Е, ўклад. Даў у к л ад свой на цэркву. ВМЕТАТЬ, ВМЕТЫВАТЬ штоў што: ўкіддць, ўшыбдць