ВисЬлица—Вкрадываться ВИ СЪ ЛИЦА ж. йшбеніца. Шыбе л ь ні к, годны шыбені цы, шэльма. ВИТАТЬ, быць дзе колечы заўсёды або часова: бытавяць. ВИТРИНА ж. франц. скрынка пад шклом для выстаўкі рэчаў; магазыннае вакно: вь/лажка. ВИТ1Я, прамоўца, красамоўца. ВИТ1ЙСТВО, красамоўства. ВИТ1ЕВАТЫ И, гаворыцца больш дакорліва: зав/лы. ВИТЬ што, агульн. слав., скручываць стволкі у адну нітку ŭi вяроўку: віць, віцьц£, віты, віток, вітушка, віцунь, завіцунь,* повіцгнь. ВИ ХАТЬ што, агульн. слав., хіляць у адну i другую старану, скранаць з мейсца ў аснове сваей: вывіхяць, вь/віхнуты, вь/віх. Віхлуц, купрык (рас. копчик) закончаньне хрыбетнай косткі, Віхт, баланс; віхтацца, балансіравацца. ВИ ХО РЬ м. агульн. слав., мейсца на галаве дзе валасы твораць кругаварот, віхор, віхрэц, віхряк, віхряціна. ВИ ХО РЬ м. заверць, стаўбавы ведер, віхор, чор тава вясельня: ветраварот. Ві хрыць, в і х р а ц ь: круціць, бунтаваць. ВИШ Ь скароч. відіш: бач. Бач ён які разумнік. Б ач што ён прыдумаў. Які ён, бач, мудры. ВКАТЫ ВАТЬ што куды, ўкячываць, ўкячывацца, ўкац/ць, ўкотны, ўкогам. ВКЛ АДЫ ВАТЬ што куды, у што, агульн. слав.; ўкладяць, ўклядчык-ца. ВКЛ АД м. сама рэч ўкладаная куды у што: ўкляд, надяньне, надаваць, надавец. Гэта н яд а нь не яшчэ крыўскімі. князямі н а д а д з е н а манастыру. ВКЛЮ ЧАТЬ што у што; ўлучяць, ўлучна. 3 панядзелка да серады ў луч на. Трэда ў л у ч ыць i працэнты ў ісцінку. В К РАД Ы ВА ТЬ СЯ, увайсці скрытна, крадаком
Дадатковыя словы
вьівіх, вьівіхнуты, вьілажка, віхл^ц, віц^нь, завілы, завіц^нь, ўкаціць
4 👁