Чал— Челп ЧАЛИТЬ, вяздць, тарнавдць. Окрык-каманда плытнікаў на Нёмане; Тарнуй, прыбівай да берагу, рас. „причаливай". ЧАЛ, вяроўка, якой вадаплаў прымацовуецца да берагу; тарно. ЧАЛЫЙ масьць, палавы. ЧАН м. абручнае начыньне; чоп. ЧАСОВНЯ ж. кашица. ЧАХНУТЬ, сохнуць, мадзуць, ныднуць. ЧАХЛЫЙ, худ ы, ссохлы, мадзявы, зныдзглы. ЧАХОТКА, сухоты; мадуха. (Полацкі пав.). ЧАХОЛ м. наўлога, наўложка. ЧАША, чдра, чдрка, чдрачка. На тых прыспголах сшаялі три чары, А ў першай чары, зялёна віно, А ў другой чары, салодак мядок, А ў трэцяй чары, пшанічнае піва. ЧАШКА ж. чаўхра, чаўх/рка. ЧАЩА ж. гушча, гдшча. ЧАЩЕ, часьщ й. ЧАЯТЬ, спадзявацца, чаклць. ЧЕБРЕЦ м. расьціна, набор. ЧЕКА ж. здгваздка. ЧЕКАНИТЬ манату, выбівдць. ЧЕКАН, посах з металивым верхам; каўган. ЧЕКАННАЯ работа, кувузная. ЧЕКОЛДА otc» шпуля, шпульгд. ЧЕЛКА у каня, чуб. ЧЕЛН м. човен, чаўно, чаўнок. ЧЕЛО ср. чало, чолььы, чольца. ЧЕЛОМКАТЬСЯ, цалавацца (вітаючыся). ЧЕЛОБИТНАЯ, паклонная. ЧЕЛОВЪК м, чалаврк, чалавічы, чалавучна, чалавуцтва, чалавучнасьць. ЧЕЛПАН м. насыпная магіла; валатоўка