Хайло—Хис 738 ХАЙЛО, глотка, зяпа. ХАЛАТ, доўгая, шырокая вопратка; чугяй. ХАЛИФ, кал/ф. ХАЛУЙ, папіхяч. ХАМОВНИК стар. ткдч. ХАНДРА, маркота; нумарасьць. ХАНЖА, аблуднік, сьвятуу. ХАРАКТЕР м. франц., ням. уддча; харяктар. ХАРАЛУЖНЫЙ, сталувы. ХАРТІЯ, грдмата. ХАРЧЕВНЯ, карчмд. ХАРЯ, морда, лыч. ХВАСТАТЬ чым, хвал/цца, хвалько. ХВАТАТЬ, хапдць— пдньне? хопкі; хапуны, хапанцы, ўзяткі; хапун. ХВОЯ, хвоя, хвойка, хваўвы. ХВОРОСТ, хмыз, хмызьняк, хворает. ХВОРОСТИНА, дубгц, хлудзш а, хлабзінд. ХВОСТЕЦ, падскурнае прадоўжаньне хрыбетнай косьці; купрэц. ХЕРУВИМ, харуб/м. ХЕР, літара х. ХЕРИТЬ, касаваць накрыж; касавяць. ХИЖИНА, хац/на, халупа. ХИЛЫЙ, слабавлгы, слабы. ХИМЕРА грэцк. выдуманы дзіватвор: иерад львіны, сярэдзіна казьліная, а зад зьмяіны; пачвдра. ХИМ1Я грэцк. навука аб разлажэньні i складзе цел; х/мія. ХИНИН м. хін/на. ХИСАТЬ што, хістдць, х/снуць, х/ткі, які ківаенна, калыбаецца. X