Хайло—Хис 738 ХАЙ Л О, глотка, зяпа. Х А Л А Т, доўгая, шырокая вопратка; чугяй. ХАЛ И Ф, кал/ф. Х А Л УЙ, папіхяч. ХАМ О ВН И К стар. ткдч. Х А Н Д Р А, маркота; нумарасьць. Х А Н Ж А, аблуднік, сьвятуу. Х А Р А К Т ЕР м. франц., ням. уддча; харяктар. ХАРАЛ УЖ Н Ы Й, сталувы. ХАРТІЯ, грдмата. ХАРЧ ЕВН Я, карчмд. ХАРЯ, морда, лыч. Х В А СТ А ТЬ чым, хвал/цца, хвалько. ХВА ТА Т Ь, хапдць— пдньне? хопкі; хапуны, хапанцы, ўзяткі; хапун. ХВО Я, хвоя, хвойка, хваўвы. Х В О Р О СТ, хмыз, хмызьняк, хворает. ХВО РО СТИ Н А, дубгц, хлудзш а, хлабзінд. Х В О СТ ЕЦ, падскурнае прадоўжаньне хрыбетнай косьці; купрэц. Х ЕРУ В И М, харуб/м. ХЕР, літара х. ХЕРИ Т Ь, касаваць накрыж; касавяць. ХИ Ж И Н А, хац/на, халупа. ХИЛЫ Й, слабавлгы, слабы. ХИМ ЕРА грэцк. выдуманы дзіватвор: иерад львіны, сярэдзіна казьліная, а зад зьмяіны; пачвдра. ХИМ1Я грэцк. навука аб разлажэньні i складзе цел; х/мія. ХИНИН м. хін/на. Х И СА ТЬ што, хістдць, х/снуць, х/ткі, які ківаенна, калыбаецца. X
Дадатковыя словы
каліф, н^марасьць, стал^вы, харубім, хаціна, хва^вы, хваліцца, хімія, хініна, хіснуць, хіткі
47 👁