вешываць іх у табэльнын дні, то сяляне называлі іх „повецямі". ФЛАКОН франц. бутэлнчка да пахмяцяў. Ф ЛАНГ франц. ням. крыло. Ф Л ЕГМ А грэцк. кархав/на, кархацьцу. Ф Л ЕЦ м. ням. нляст, слой. Ф ЛИ ГЕЛЬ нямецк. крыло будоўлі; крыло. Ф ЛОРА лац. рлсьціннасьць данай мясцовасьці расьц/ниасьць. Ф ЛОТ м. франц. сабраньне вялікага ліку вадаплавау. Ф Л Ю ГЕР м. нямецк. вгтраўнік. Ф Л Ю С нямецк. празябная хвароба: пухліна дзёслаў з больлю зубоў; сьмярзо. Ф ЛЯГА нямец. пляшка, пляха. Ф О К У С м. пункт на восі гарбатых i ўкляслых шкел i ўгіблых люстраў, у які зыхоцзяцца праменьні сьвятла; яскір. Ф О К У С, незразумелая чыннасьць, абапертая на спрыце i умецтве; штука, штукяр, штукорства. ФОЛ1АНТ м. лацінск. кн/га. Ф ОЛ ЬВАРК м. нямецк. засьц*?нак. Ф О Л ЬГА лацінск. мядзяны ці іншы мзталічны аркуні, таўшчынёй як папера; блісмя. Ф ОН АРЬ грэцк. ліхтдрня, ліхтлрка; сьвяч:/ўніца, сьвучаўка. Ф О НД франц. гатоўка. ФОНЕТИЧЕСК1Й, сызгалосы. Ф ОНТАН франц. вадал/ў. Ф ОН, пашанотная частка перад прозьвішчам нямецкіх дваранаў. Гэта частка у славянаў вымаўляецца пан, у босьнійцаў бан, у голядцаў в2 н. у гішпанцаў дон, здаецца у праарыйскую эпоху частка гэта выражала прыблізна тое-ж што нашае сам. ФОН нямецк. франц. аснаўная барзя, па якой шакіданы узор; асноведзь. Па бегай асноьедзі чырвоныя кветкі \ Беійанковічы
Дадатковыя словы
вадаліў, кархавіна, кніга, расьц/нйасьць, расьціниасьць, сьв^чаўка, іўніца
17 👁