У т я г — У хо д Пеглям называюць такі npac, які ўвесь укідаецца ў агонь, або ўкідаюць да награваньня ў агонь толькі .душы", трохкантовыя кавалкі зялеза, якія ўкладаюць ў сярэдзіну самой прылады. УТЯГИВАТЬ наго, куды; уцягдць. УФ! ух! Ух, як прыстаў\ У х, які зух\ УХА, мясны i наагул усякі навар; юшшк, /ошка, тое, што расійцы называюць „cyn*. УХАБ м. выбоіна па зімовай дарозе або па летний у бездарожыцу; выбей, выбеіна; пашыбгнь. Выбоістая дарога. УХАЖИВАТЬ за дзяўчынай, заляцдцца, заляцаньне, залиты, залутны. Чорт цябе бяры да з залётамі. (Рам. 8—9 cmp. 106). Дайце лясачку папіраціся Пайду к дзевачкам заляцаціся. УХАЖИВАТЬ за хворым, даглядаць— даньне, дагляд. УХАРЬ, ліхдр, ліхдрскі, ліхавдць. ліхлрства* Слова гэтае належыць да тэй катэгорыі слоў, у якіх цемнзя прымета пераходзіць ў пахвалу. Ліхія коні —знача быстрый. Ліхацкая язда, быстрая язда. Ліхацкія песьні, бойкія, звонкія. УХАНІЕ cp. Пах, вехнасьць, вехнуць. УХВАТ м. прылада да выйманьня гаршкоў з печы, в/лы. УХВАТКА ж. спохватка, спахвдтлівы— чывы. УХИЧАТЬ хату, ахоўтываць, ахоўтаць. УХИЩРЯТЬ каго у чым, умудрдць. УХИЩРЕН1Я, подступы, х/трыкі. УХЛЕСНУТЬ ійто у што, ухлыснуць. УХЛОПАТЬ, уп?хтаць, упухціць. УХЛЯБАТЬСЯ, ухлюпацца. ухлэндацца. УХО cp. вухо, вушы, вушкі, вушны, вушаты* вухдты, вушдк, вушн/'к. УХОДИТЬ адкульу адыходз/ць, выходзіць