Умник— Универе 724 УМ НИК м. разумнік, разумніца. У М Н Э Ж Е Н ІЕ множаньне, множнік, множны, множства. УМ НЫ Й, разумны. УМ О В ЕН ІЕ ср. амыцьц£, амывяць, амывдньнэ. У М О ЗР Ъ Ш Е ср. сьветагляд. УМ О ЗА К Л Ю Ч ЕН ІЕ, вывад. УМ О Л ЧАТЬ, змоўчыць, прамаўчяць. УМ О Щ Н ЯТЬ каго, умацняць, УМ УСЛ И Т ЬСЯ, умурзацца. УМ ЧАТЬ што, умкнуць, умыкяць. УМ м. розум, разумны, разумнік— ніца, разумна. У нашай мове разрожніваюць розум i умапошняе выводзіцца ад умець, згэтуль— ум?цтва, умен, майстар. У М СТ В О В А Т Ь, разумавяць, вяньте. УМ СТВЕН Н Ы Й, разумоўны. УМ Ы ВАТЬ аблічча, амывдць— вдиьне. УМ Ы ВАЛЬНИК м. мыйнік. УМ Ы Ш ЛЯТЬ што, кнаваць. УМ Ы Ш Л ЕН Н О, уммсна, наўмысна, суммсна. УМ Ы Ш ЛЕННИК, сумысьнік— ніца. УМ Ъ ЛЫ Й, умуйны, умгцтва. УМ Ъ РЕНН Ы Й, памяркоўны; мірны, памірны. УМ Ъ РЕН Н О СТ Ь, памяркоўнасьць, памгрнасьць. УМ Ъ Т Ь, умгць, умуньну умуйны, умуцтва, ум*ц. УМ Я ГЧ АТЬ што, умякчяць, зьмякчаць. УМ ЯТЬ, угнясьц/, угнеткі, угнгтчывы. УН АЗМ И ТЬ поле, ўнавозіць. УН А СЛ Ъ Д И ТЬ што, атрымаць спадак. У Н И В ЕРСИ Т ЕТ м. лацін. унівэрсытзт. УН И ВЕРСАЛЬН Ы Й лац. ўсеагульны. УН И В ЕРСАЛ м. лац. грамата
Дадатковыя словы
угнясьці, ум<?цтва, ум^йны, ум^ньн, ум^цтва
4 👁