У д — Узел 720 УД м. чэляс, часьць цела як нага, рука, паля а; ЧЭЛЯС, Ч.9ЛЯСЫ. УДЪЛ м. часьць, чдстка, дзгль; доля, шчдсьце. УДЮЖЪТЬ, аклумацца. У слонімскім павеце ужываецца слова „аклемацца" ў значэньні лкрэпнуць; кл?мкі, крэпкі, цьвирды, здаровы. Як мается? Клемаю! знача нішто. УЕДИНЯТЬ каго ад наго; адасабняць, адасобнены, адасобак, адасобнік— ніца. УЖАЛИТЬ каго, укалоць жыгалам, як гэта робяць пшчолы, вужак); ўжыгнуць, ужог. Ужог пшчалы, вужакі. УЖАРИТЬ мясау усмаж ы ць. УЖАС м. помірс, помірсна, спомірсу; ж ах, жахл/ва, сжахнуцца, сужахлівы. А самога як бытцам помірс бярэць (Ш эйн. III. 233). Спомірсу ажно скура здубела на карку i валасн ўсталі (Дрысенск. пав.). УЖИМАТЬ што9 угнятлць, уціскдць. УЖИМКИ, крыв£пы, крывуліцца; крыулянжа, крыўляцца, крыўляецца. УЖИМЧИВЫЙ, які крэпка уціскае; пр«гнетны, прыгнет, парубень, жэрдзь, да уцісканьня сена на вазе. УЖИНАТЬ, вячэраць— раньне, вячэра. УЗАКОНИВАТЬ штоу упраўняць, упрдуненм. УЗАРОЧИТЬСЯ, налажыць на сябе зарок; азарочыцца. УЗВАР м. вараныя сухія фрукты; сьліжа, сьліжан/на. Наварила сьліжы з яблыкаў. Хлеб са сьліжою нямецкая ежа (Боркавічы). УЗДА ж. узла, уздэчка, уздзян/ца, уздаць. Уздэчка без батароў (цугляў): аброць. УЗЕЛ м. вуз£л, вузлав;на, вузлдк— лаціна, вузьлянка, вузільны, вузлавяты, вузл/сты, вузлацік, вузлавацік, вузлав/на, вузьл/ць, вузьляць, вузлясты