Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік (1924). В. Ю. Ластоўскі

 ◀  / 846  ▶ 
ВездЪ— Венззель 58 В Е З ДЪ ўс/оды, паўсю дна. Ўсю ды так як у нас. П а ў с ю д на адно i тое-ж: гора, хваробы (Сержп.) В ЕЗД Ъ СУ Ш Д Й ўсюды/сты. Бог ўсю ды іст ы. В Е З Е Н Ы Х, вязомых, вузеных, в?зных. В Е З Е Т, ш анцуе, ручь/ць, фэрціць, тахц/ць. Ш а н ц у е балазе. Ш т о не панне, ўсё яму р у ч ы ц ь. Р у ны ць у карты, як вісельніку. T a x ц і ць кождая справа яму. Ф э р ц і ць яму у карты. В Е К Ш А лясны звярок: вавёрка. ВЕЛИК1Й, перавышаючый звычайную меру: в я л /k i, в?лій. В я л і к а я рожніца паміж е я л і к ім розу мам i в п л ік а іі хітрасьцю. В е л і й Бог на на небе. (Вяліжск. п.). ВЕЛИЧ1Е вял/касьць. В я л і к а с ь ць душы. Зразу мейце ўсю в я к і к асьць гэтай ахвяры. В ЕЛ И К А Н, волат, вялікянец. В а л а т о ў к а, капец, курган бронзавага веку. Вяліканцы (волаты) калісь жылі на сьвеце, а цяпер, людзі малеюць. В ЕЛ И Ч А ТЬ вялікоміць, ўзвышяць. ВЕЛ И ЧИ Н А, вялічыня, вуліч, вяліковіна. В Е Л И К О Л Ъ Ш Е, пяропых, веляпышлівасьць. ВЕЛ И ЧАВЫ Й, наўзвялічны, наўзвоміьчы, вялікомны. В Е Л Ь М О Ж А, вяльможа, магуг. От царя и от м о г у т е н. Предстояху м о г у mi i i все боярство (Срезневск), i В Е Л Ъ ТЬ каму што; вялуць, загады вяць, 3 а гаду твайго не паслухаю i в я л е н ь н я ня споўню, ВЕН А ж. лац. агульная назова чорнакроўных ўзваротных жыл: вэна, жыла. Пусьціць ж ы л ь н у юкроу. В Е Н Е Р А ж. паміж якой i Марсам зямля наша аварачваецца наўкол сонца: вэнзра, зарянка. В ЕН ЕР И Ч Н А Я Б О Л Ъ ЗН Ь, фрянцы, сыфіліс. В ЕН ЗЕЛ Ь м, полъск. пачатковыя літары ўласных імён: пяроплетак
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

в<?зных, в<?лій, в^зеных, в^ліч, вял^ць, вялікасьць, наўзвбміьчы, ручьіць, тахціць, ўсюдыісты, ўсіоды
6 👁
 ◀  / 846  ▶