Сурок—Сущ 694 СУРОК м. норны зьвярок Aretomis bobac; байбак. СУРЪПА расьціна Brassica napus olelfera; сьвірзпка. СУСАЛЬ, золата, серабро І медзь у цененькіх балоначках для пазалоты; пазлота. СУСЛО ср. саладкаваты навар на муцэ i соладзе; саламаха, саламаціць, саламашка. СУТКИ ж. мн. дзень i ноч разам, разьдзеленыя па 2\ гадзіны, час аднаго аваротузямлі кругом сваей восі: лоба, пара, содні. Цзень i ноч—содні проч (Задарожжа, Дзіс. пав.). Цэлыя содні ліў дождж. Даль (Т /. 453) кажа, што ядоба" ужываец-ў ца у нас, але, бадай, ці не полёнізм гэта. Слова* „пара* ў значэньні содняў ужываецца ў Меишчыне. Суток, перавулак; сутки отхожее мЪсто. СУТЬ ж. істота. Дайсьці да істоты. Сама icrnoma быцьця скрыта ад нас. СУТЯГА, сутыр, сутырацца, сутырнік—ніца, сутьфшчына, няганінз на судох, судовая спрэчка, прычэпка. (Сьвір, Свенцянск. пав.). СУФЛЕР м. франц. хто падсказывае акторам на сцэне іх рол!. СУФРАГАН м. вікарны біскуп. СУХОЙ аг. слав, сух/, сухасьць, сухаваты, суханькі, сухлы, сухласьць, сухлав/на,суш, сушыць, сухмень, сухмяны, сушзньне, сушня, сушан/на. СУХАРЬ м. засушаны скрыль хлеба: корж; сухар. СУХОПАРІЙ, сухі 1 высок!; сухашчавы, суханявы, шчаплы. СУХОПУТНЫЙ, сухазгмны, сухаездны. СУХОЖИЛЬЕ, шчапы, сухажь/льля. СУЩ1Й, /сты, вярутны. Істы, вярутны чорт. СУЩЕСТВО, істота. Усякая icmoma, ўсе жывое. СУЩНОСТЬ, істотнасьць, /стасьць