Вгу—Вдернять сьпякла яенню. З а? у стая была ў цябе страва. ВДАВАТЬ црк. даручяць. ВАДВАТЬСЯ, ўдавяцца. Што табе ў д ав а ц ц а у іхню сварку. Хлапец ў д а ' е ц ц а да дзеўкі. У д а ў с я да яго па раду. Удяча, харакгпар, натура: Такая яго ужо у д а ч а. Жывой ў д ач ы хлапец. Добрая ў д а ч я, ды слава лядача. ВДАВЛИВАТЬ што; ўкляскяць, ўціскяць. Сена трэба добра ў ц і с к а ць каб не разтрасалася. Ен любіць ў ц і с к а ц ц а паясом. LLmo за ахвота ў ціс к а цц а ў чужую кампанию.. Ня трэба ў к л я с к а ць пальцы ў цеста, бо на бахонках астануцца ў к л я с л а с ь ц LУ к л я с л ы р ы с ун а к на кубку. В ы н у к л а-ў к ля с лае шкло. ВДАВИВ, ўдяўнасьці, ўдяўне. У д а ў не што ў сьне. У д а ў н а с ьц i лепеіі жылося. ВДАЛБЛИВАТЬ што у што; ўдзяўбужыць, ўб/ць, ўмяждзрыць. Не так легка ў мя ж д е ж др ы цъ яму што ў галаву. ВДАЛИ, здалё'к, во даль, создал ь. Ен стаяў во д ал ь хаты. С ызд а ль чуеаць яго песьні. 3 да л ё к я ўбачыў яго. ВДВИГАТЬ што у што, усувяць. Ня трэба ў су в а ц ь нос у чужыя справы. У с у нь шупляду (ад „шуплои-дзюпло) ў стол. У с у н ь с я толькі да іх, то зараз пачнуць нараканьні свае. Усоўная д а с к а да падоўжаньня стала. ВДВОЕ, у два разы, двойчы, ўдвуряд, ўдубэльт, ўдзьвух, удвоя. ВДВОЙНВ, падвойна, двурядна, ўдвая. ВДВОЕМ, ўдвоя, у двяіх, ўдзьвб'х, сам друг. ВДЕВЯТУЮ, удзевяцура. Уд зев я цер а ўкрадзеў, дзесятае патаргуе. ВДЕРГИВАТЬ што у што. ўдзявяць, ўцягаць, ун/зываць, Цяжка сьляпому ў дз я в а ц ь (у ц яг а ц ь з а н i з а ц ь) нітку ў іголку. ВДЕРНЯТЬ аб расыцінасьці; ўкараняць. Трава у к а р а н i л а с я на гародзе