Сміта—Снаруж 666 СМЪТА ж. каштарыс. Зрабіць каштарыс будоўлі. Каштарыс даходаў i выдаткаў; размяркація. СМЪХ м. az. сл. сьм ех, сьмгшкі, сьмехацьц#, сьмяхотны—ХОТЛІВЫ, СЬМІШНЫ, СЬМЯІІШЦЬ, сьмяяцца, сьмяхотнік—ніца, сьмуў, сьмуўкі, сьмувы, сьмяхоты. Работа, курам на сьмех. Г эта-ж коні сьмяяцца будуць! I сьмех i грэх. И я moe сьмешна, што жонка мужа бье, a moe, што муж плача. Сьмяхотны хлапец. Сьмехацьцё дый толькі. Я гэта сказаў сьмехам (жартам), а ён i начапурыўся. У маладзежы заўсёдьі сьмевы ды перасьмеўкі. СМЪТИТЬ што, скгміць. СМЪТЛИВЫЙ, к?мкі, к?млівы, кумкасьць. СМЯГЧАТЬ што, зьмякчаць—чацца, зьмяклць, зьмяклівы, зьмякнуць, зьмяклы, зьмяклаць. СМЯТЕНЬЕ, трывога, ўзоз/раньне. СМЯТКА, аб вараным яйку; ндузьмяч. Звары яйко не на цьвёрда, a наўзьмяч. СМЯТЬ, скомкаць, пакомкаць, скамшыць. СНАБДЪВАТЬ каго чым; дастарчдць—чдньне. СНАБЖЕНІЕ, дастдча; засобленьне, засобіць— біцца, засоблівы. Чым (што) зямля засобіць (дастарчая)—тым i кормімся. Мы ўзасобілі яго ў да рогу усім патрэбным. Чалавек ўзасоблены розумам i воляй. СНАДОБЛЯТЬ, азнадабляць, азнддаблены— біць. СНАДОБЬЕ, прыпрлва; зел ьл е; спэція. СНАРУЖИ прысл. зьверху, зьверхняй сгараны спавгрху, спавурхнасьць. Спаверху гладка, a ў сярэдзіне гадка, Пстрыкаты рысь спаверху, а чалавек з сярэдзіны. Па спаверхнасьці нельга судзіць аб чалавеку. Дзеўка, хлапец гожай спаверхнасьці. Спаверху бытцам рай, а ў сярэдзіне пекла
Дадатковыя словы
к<?млівы, к^мкасьць, ндўзьмяч, спав^рхнасьць, сьм^вы, сьм^ў, сьм^ўкі, ўзбз/раньне, ўзозіраньне
4 👁