Сляк—Смертель СЛЯКОТЬ, слатд, слац/ць; нгтадзь. СМАЗЫВАТЬ што чым; мдзаць—зацца, мазь, мазаны, мазок, мазінь. i СМАЗЛИВЫЙ, гладкі, гладкасьць. СМАЛИТЬСЯ, смыл/ць, смшікі, смылець. СМАЛКИВАТЬ, змаўкаць, змоўкнуць, змоўк. СМАЛУ прысл. змалку, змалгньства: Змалку дзён привык да вады. Змаленьства я гэтага не баныў i баяўся. Змаленьства дуронік, a падстарасьць злодзей. СМАНИТЬ каго куды; знадзіць. СМАРАТЬ што, спэцкаць—кацца. СМАСТЕРИТЬ штОу змайстраваць. СМАТЫВАТЬ што, зматываць, змотак. СМАХИВАТЬ што з наго; змахаць. СМАХИВАТЬ на каго; быць падобным. СМЕЖАТЬ што, золіжаць; аб вачах: самжаць самгнуў—гнуць. Толькі самгнуў воны, аж нехта, чую, драгае ў дзьверы. Ан1 вачэц не самгнуў гэтае начы. СМЕЖНЫЙ, сумгжны, сумгжна, сумгж. СМЕКАТЬ што, спакмяваць, спокмеўка, спакмуў; скгміць, кб'мкі. Гэта каб ты упіўсч ды ня скеміў... (Сержп. 69). Я ўлёт спакмеў наго ён хоча. Слухай,,ды спакмявай. Адзін мігае, а другі спакмявае. А ты спокмявай што людзі кажуць. Калі ня розумам дык спокмеўкай бярэ. Кемкі хлапец, у сё ўлёт спакмявае. Ддоры дзяцюк ды спокмеўкі ў яго няма. СМЕРЗАЦЬ, змярзаць, зьмгрзлы, змярзляк. СМЕРКАТЬСЯ, змяркацца—каньне, зьмгрк, зморк, змрочны, змрочлівы. СМЕРТЬ, сьмгрць, сьмуртухна, сьмяротка. СМЕРТНЫЙ, сьмяротны—насьць, сьмяротнік. ВЕРТЕЛЬНЫЙ, сьмяртл/вы. Сьмяртл\вы вораг- Сьмяртлівая крыўда