Скула— Слав СКУЛА ж. ськшіца; ніжняя ськівіца—санкі; верхняя ськівіца або ськівічная косьць яна выступав пая вокам, пераходзячы да вуха ў ськівічную дугу, ськівіцамі i называюць гэту касьцявую выпукласьць над шчокамі. СКУЛЬПТОР м. лац. рэзьбяр, рэзьбярства. рэзьба. СКУПАТЬ што, скупляць—ляньне, скуп. СКУПОЙ чалавек, скупы, скупец, скупасьць, скупаватасьць, скупяндзя, скупяндзій. СКУРГУЗИТЬ што, скуртаць. СКУСОК м. адкушаны кусок; кусанік. СКУТАТЬ, згарнуць, зьвінуць, зхоўтаць. СКУФЬЯ ж. ярмолка, шаламуйка. СКУЧАТЬ, маркоціцца, нудзіцца. СКУЧИВАТЬ, складаць у кучу; звяліваць, кашць, складаць у кучкі, копкі. СКУШАТЬ што, зьусць. СЛАБЫЙ, слабы, слябасьць, слабаваты, елабун, слабскі, слабсьцік, слабас/л, слабадум, слабадух, слабадушлівы. У значэньні не тугога: слябкі, слабкаваты. Слаб/зна, nąxa ў нізе бруха. СЛАБИТЕЛЬНОЕ лякарства, праноснае, звальняючае, ляксовае. СЛАВА, як хто слыве, праслыў у людзях; слава, славіцца, слдуны, славіць, славіцца, слаўленьне, слыць, слывучы. Няма чалавека каб благая слава не прайшла. Добрая слава далёка, а благая далей. Слава дым, а золата тля. Не памоўка, а паробка славіць. Худы худую славу шырыць. У нас даўней славіліся: наясы слуцкія; шкло урэцкае; сукно зельвянскае; паліва ільлецкая; дзяўчаты с пад Глуска; мурнікі вяліжскія; купцы полацкія; стральцы налібоцкія; абаранкі смаргонскія. СЛАВОСЛОВИТЬ каго, выслаўляць. СЛ АВ Я Н СТВА, славянскае племя, мова i абычаі» славянства. Задунайская славяншчына атурэ22. Зак
Дадатковыя словы
зь^сць, слабасіл, слабізна, слдўны, шалам^йка
4 👁