Сил— Cl! п СИЛУЕТ м. франц. зьнімак з цейі. з бакавога абрысу аблічча; сыльвэта, сыльвэтка. СИМА ж. спруншна. СИМВОЛ м. грэцк. істота справы, навукі ў кароткіх славах, або ў знаках; сымвал, сымвал/чны. СИМЕТР1Я ж. грэцк. роунамериасьць; спараў-. ня, спароўны, ў спароўнь чаму, спароунасьць. СИМОН1Я ж. грэцк. прадаваньнс годнасьцяў i мейсц духоуных; сьвятакупства. СИМПАТ1Я ж. грэцк. прых/льнасьць, сымпація. СИМПАТИЧНЫЙ, прыімны, сымпатычны. СИМПТОМ м. грэцк. пазндка. СИМПТОМАТИЧЕСК1Й, пазндтніцкі, пазнатны. СИМФОН1Я ж. грэцк. ассоная адмена музыкальнага твору; сымфонія. СИНАГОГА, жыдоўская малельня; сынагога. СИНАПИЗМ м. лац. гарчычнік. СИНЕВА, блакгг. СИН1Й колер, сжі, сінгць, с/насьць, с/нька, ciняк, сіняціна, сін/ць, сініцца, сінявіна СИНОД м. грэцк. духоўная рада, вышэйшы духоўны урад; сынод. СИНОЛОГ м. вучоны знавец кітайскай мовы. СИНОНИМ м. грэцк. адназначнае, або вельмі блізкае да другога па значэньню слова; аднаслоў. СИНОПСИС м. грэцк. кароткі зьмест чаго, одпіс. СИНТАКСИС м. грэцк. словатворства, словатворны. СИНУС м. грэцк. нахіл канца дугі на прамень; лучдк. СИНХРОНИЗМ м. грэцк. зьбег выпадкаў ў адзін час; спачяснасьць. СИНХРОН1Я ж. досьлед аб часе здарэньня. сиплый, сшлы, сіпіць, с/пка, сіпун; сіпуха, эпітэт вужакі