Г)-17 Се пар— Сессія СЕП А РА ТИ ЗМ, імкненьне аддзндіцца, аддзяліцца ад бодынасьці; адасобчына. СЕРА Ф ИМ жыдоўск. „с э р а ф у перакладзе; гаручы, пылаючы; сараф/м, назвапьнс аднаго з высшых анельскіх станаў. СЕРВ И З л*. гарнітур сталовага, або гарба гнага на іыньня; гарн/тур, прыбор. С Е Р Г А ж. зворысты кружок з аздобамі, які носяць жанкі ў вушных музкох; завушн/'ца. СЕРД О Л И К м. камень; карнал/н, крывдунік. С Е Р Д Ц Е (cor, cordas?), сэрца, сэрцэйка, сэрдочны, сэрцовы, сэрцавж а. Сэрдэчна (грудна) мне шкада яго. СЕРД О БО Л Ь Н Ы Й, сэрдабольны. СЕР ЕБ Р О cp. серабро, сярзораны, серабрысты; але побач ужываецца: cpw6pa, срь/бны, срыбнік. С Е Р Е Д А (сярэдзінаў, серадя, сяродны, сярэдні. С Е Р Е Ж К А на дрэве, каток, катк/. С Е Р Е Н А Д А гійтанск. начная вітальная музыка, песьим, зазвычай над вокнамі вітанпга; сэраняда. СЕР Ж А НТ м. франц. падафіцор. СЕРІЯ ж. франц. чародаўка. СЕРП ЕН ТИ Н, зеленаваты, ньвСфды камень; агот. СЕРП м. аг. слав. с?рп; сярп/ць. націнаць зуббямі зялеза. СЕРП Я Н К А, радпінкд, радн/ца. С ЕР Т У К м. франц. сурдут. СЕРЧ АТЬ, злавацца. СЕРЬ ЕЗН Ы Й франц. у рас. мове гэтае слова ужываецца ў самых рознаякіх адценках для абазначаньня чалавека срогага, самагіэўнага, важиага; влжны. павяжны. С Е Р Ь Е ЗН О прысл. запраўды; павяжна. С Е С Е К А Т Ь, шаплявіць; сюс/окаць. С ЕС С ІЯ ж. лац. сабраньне, паседжаньие, або тэрмін цэлага раду іх; сзсія
Дадатковыя словы
завушніца, карналін, каткі, крывдўнік, радніца, с<?рп, сарафім, срьібны, сюсіокаць, сярзбраны, сярпіць
5 👁