Сдал— Сд ум СДАЛЕКА прысл. здал/, здал?к, здаляка. Здалён адгэтуль. Здаяён пачаў гуторку. Здалеку прыбыў. Здалі глядзеў я на гэгпу рую. СДАТОЧНЫЙ, здатковы. СДВАИВАТЬ што, здваяць—тяцца, здвоены— еньне; здвоміць, здвомлены, здувоміцца. СДВИГАТЬ што, зсувяць— віяцца, зсувяньне, зсовісты, зсоўнік— ніца; зруш яць. СДВИЖЕИ1Е, зрух, зруш яць, зрушыцца. СДВОИТЬ, здвоміць. Здвомщь оысілкі. СДВУРЯЖИВАТЬ пражу, зьвіваць у дзьве ня ссучаныя ніткі; трысьц/ць. СДЕРГИВАТЬ што з наго; | стыргяць, стыргнуць— гацца, стыргяньне. СДЕРЖИВАТЬ што, наго; стрымліваць— вацца, стрымяць, стрымяньне; гамавяць. СДЕРЖАННО прысл. пастрымліва; пагамоўна. СДИВИТЬСЯ з наго, зьдзів/цца, зьдз/ўна, зьдз/ў, зьдзіўлуньне. На зЬдзіў прыгожы хлапец, д звука. Зьдзівіўся ўбачыўшы яго. СДИРАТЬ што з чаго; зьдзіряць, луп/ць, лутяць. СЛИЧАТЬ, зьдзічэць— чзлы. СДОБНЫЙ, аб хлебе на малацэ, на яйках, масьле; мястны, мясьціць, мяста; мясьнік, або грыбок, блін на яйках i масьле, з пшоннай мукі; скаромны, скароміць. скорам (ад „скром" ўнутранны тук). СДРОБЛЯТЬ што, здрабняць, крышыць, СОДРУЖЕСТВО, спадружжа, спадружнік— ніца. У нас гэта слова ужываецца яшчэ ў значэньні рас.»супружество \ СДУВАТЬ што з чаго; здзьмухяць, здзьм ухнУЦь, здзьмухяньне, здзьм ух. Всцер здзьмухНУЎ паперу. Здзьмухні пыл са стала. Ян ветрам здзьмух пула іх. СДУМАТЬ штОу здум аць— мацца, здум. Пры шло ў здум мне гэта уж о пазьней. Ен усё па