Сдал— Сд ум СД А Л ЕК А прысл. здал/, здал?к, здаляка. Здалён адгэтуль. Здаяён пачаў гуторку. Здалеку прыбыў. Здалі глядзеў я на гэгпу рую. СД АТО ЧН Ы Й, здатковы. СД ВА И В АТ Ь што, здваяць—тяцца, здвоены— еньне; здвоміць, здвомлены, здувоміцца. СД В И ГА ТЬ што, зсувяць— віяцца, зсувяньне, зсовісты, зсоўнік— ніца; зруш яць. СДВИЖ ЕИ1Е, зрух, зруш яць, зрушыцца. СД В О И Т Ь, здвоміць. Здвомщь оысілкі. СД ВУРЯЖ И ВАТЬ пражу, зьвіваць у дзьве ня ссучаныя ніткі; трысьц/ць. С Д ЕР ГИ В А ТЬ што з наго; | стыргяць, стыргнуць— гацца, стыргяньне. С Д ЕР Ж И В А ТЬ што, наго; стрымліваць— вацца, стрымяць, стрымяньне; гамавяць. С Д Е Р Ж А Н Н О прысл. пастрымліва; пагамоўна. СД И В И ТЬСЯ з наго, зьдзів/цца, зьдз/ўна, зьдз/ў, зьдзіўлуньне. На зЬдзіў прыгожы хлапец, д звука. Зьдзівіўся ўбачыўшы яго. СД И Р А ТЬ што з чаго; зьдзіряць, луп/ць, лутяць. СЛ И Ч АТЬ, зьдзічэць— чзлы. СДОБН Ы Й, аб хлебе на малацэ, на яйках, масьле; мястны, мясьціць, мяста; мясьнік, або грыбок, блін на яйках i масьле, з пшоннай мукі; скаромны, скароміць. скорам (ад „скром" ўнутранны тук). СД РО БЛ Я ТЬ што, здрабняць, крышыць, С О Д Р У Ж Е С Т В О, спадружжа, спадружнік— ніца. У нас гэта слова ужываецца яшчэ ў значэньні рас.»супружество \ С Д У В А ТЬ што з чаго; здзьмухяць, здзьм ухнУЦь, здзьмухяньне, здзьм ух. Всцер здзьмухНУЎ паперу. Здзьмухні пыл са стала. Ян ветрам здзьмух пула іх. С Д У М А ТЬ штОу здум аць— мацца, здум. Пры шло ў здум мне гэта уж о пазьней. Ен усё па
Дадатковыя словы
зд^воміцца, здал<?к, зьдзівіцца, зьдзіўл^ньне, зьдзіўна, лупіць, трысьціць
4 👁