СвЪт— Связ 640 Сонечнае събятло, лети лучыны (жарт.). Пацёмшчыкі сьвятла ня любяць. Па нашаму сьвет, тое што па расійску „мір". Ия увесь сьвет, tamo ў вакне. Хто заморам не бываў, той i сьвету не відаў. Пажылі мы на сьвеце,\ пасаромілі добрых людзей. Птушынага малака на ўсім сьвеце ня знойдзеій. \ СВЪТИЛО црк. еониа, месяц, гвезды; сьвятн/к. СВЕТИЛЬНИК м. сьвучнік, каганец, сьвутач. СВЪТИЛЬНЯ, валакняны шнур у сьвечцы; кнот, КН0ЦІК. IСВЪТИЛЬНЯ, падстаўка да лучыны; сьвгтачі. СВЪТЕЛКА, гасьцінны, чысты пакой; сьвятлща. СВЪТЛО прысл. сьвятла, сьвятлге. СВЪТЛЯК м. жамярыца, на выгляд—чарвячок які сьвеціцца ў ночы; сьвятулгк, сьвятульк/; купальскі чарвячок. СВЪЧА ж. свяча, съвучка. H i Богу сьвечка, ні порту погаж. Суліў порту сь венку, яко му яна не патрэбна. Сьвгчня, сьв?чніца, падстаўка пад сьвечку, ліхтар. СВЪТОПИСЬ, фотография, сьветладрук. СВЪТИК песьлівае, ясачка, ясна. СВ'ЫЦАТЬСЯ з кім, раіцца, радзіцца, умаўляцца аб што пад зарукай, прцсягай; зьвечавлцца, зьвячуюцца— валіся, зьвічаўка; зьвгчаўнік, зьвучаўніца, рас. „заговорщик— щица\ СВЪШИВАТЬ што, важы ць— жыцца, важаньне. СВЪЩНИК м. сьвечнік. СВЯЗЫВАТЬ што, зьвязы ваць— вацца зьвязь; зьвязны, які зьвязывае, зьвязываецца; зьвязнасьць, зьвязь, выразістасьць. СВЯЗИСТАЯ матэрыя, сьцягаючая як таніна (гаролік); сьцягаючая. \ СВЯЗЛО ср. перавязка саломай, травой; пярзвясла. СВЯЗАТЬ рукавічку, назутку: зруб/ць