Свар—Сверг 634 СВА РГА Н И ТЬ што, зрябіць што няўмеючы, хутка, абыяк; зварсаць, зк?шкаць. СВАРИ ТЬ што, звародь, згатаваць, спрагЦІЦЬ. СВ А РН А К А Т Ь, салгаць, зьвярзьц/. СВ А Т А Ж И Т ЬСЯ з кім, зсябравдцца. СВ А Т А ТЬ княгіню. свдгаць—тацца, сватаньне—туства; сват— хто вядзе мал а до га у сваты сваха, свдшка, свацьця; дзеваснобіны, дзеваснобьбе, дзевасноб, дзеваснобіца. Прыгатаваўшы ўсё патрэбнае, жаніх з дружкам адпраўляюцца ў дзеваснобы (Быт Зап. Руск. Селяніна Крачк. стр. 19). Дзеваснобы паўтараюцца часам у чэцьвер перад вясельлем, тады яны вядомы у некатарых мяйсцох над найменьнем змовін (тамжа, стр. 22). У Лепэлыичыне „дзеваснобамі* i „дзеваснобкамі** называюць дружкаў i дружак якія едуць з поездам маладой ў дом маладога; старты „дзевасноб** або „маршалах**, гэта сват. СВАХЛЯТЬ/зрабіць абыяк; зкгшкаць, злямЧЫЦЬ. СВ ЕК Л А ж. расьціна Beta vulgaris; бурак, бурак/, бурачаны, бурачнік. Бурачковы колер, ciва-чырванявы. Бурачковы цукер, юшнік. Бурачанае йаціва называюць— бацьв/ньня; з яго вараць улю.бленую нашым народам страв бацьвіньнік. Асабліва славіцца бацьвіньнік з сьвіннымі ванглёнымі вушамі i скабамі, беляны сьмятанай. СВЕКОР м. бацька мужа; сьвёкар—карка; сьвякроўка, сьвякруха, сьвікра,' маці мужа. Помніць сьвекра сваю моладасьць, дык i нявестцы ня верыць. Сьвекарка—ня родны татка, сьвякроўка—ня род на матка (песьн). Не надымайсяу—сьвекрам ня будзейі (Прыказка). СВЕРБЪТЬ, сьвярбіць, сьвірб, сьвярбата, сьвгрокі, сьвярбушка; свораб, сворабна, сворока, свароб—лівы, сваробіца (Вяліж ск. пае.). i 9 _______ СВЕРГАТЬ што, каго, з наго; ськідаць, сь'піхаць, валіць з выіііыні; зрынаць, зрыняцца, зрынаньне, зрынач—чка
Дадатковыя словы
бацьвіньня, буракі, зк<?шкаць, зьвярзьці, не—т<>ўства, свахлятьізрабіць, сворб, сьвгрбкі, сьпіхаць
1 👁