Ребро—Ревнов Рабро ложка, вузкі кант бакавой дашкі. Рабро гранкі, дзе зыходзяцца дзьве плосмені. РЕБРО, адна з доўгіх пласмаватых касьцей, якія ідуць, ужывёлаў дугой, ад хрыбетнай да грудной косьці, i абыймаюць грудную часьць брушной падзі; ,гкаба, скдбы, скабіца, скобка. У чалавека 12 пар скабаў, якія прытыкаюць зворцамі да хрыбётнай косьці а храсткамі да грудной косьці (мастка). РЕБУС м. франц. загадка ў рысунку. РЕБЯ ср. РЕБЕНОК м. дзіця, дзяцё', дзіцятка, дзіцячы; дзяцюк, дзяцюком завуць хлапца ад падростка да юнацтва; дзяцш тства, дзяц/ніцца. РЕВАНШ м. франц. адплата роўнымі адпоміца, 5*дпомніць— ніцца. РЕВЕНЬ м. лякарская расьціна Rheum, якой карэнь ідзе на парашок выклікаючы ляксу; рэбдрбар. РЕВЕРАНС м. фр. паклон, пашанотнае прысяданьне; прь/вець. РЕВЕРС м. фр. парука, забавязаньне на пісьме; заручны ліст. РЕВИЗОВАТЬ ійто, каго, лацінск. спраўдж дць, рэвізаваць. РЕВИЗОР м. рэвізор, спрдудчык— чыца.» РЕВМАТИЗМ м. лац. празябная ламата ў мускулах* i касьцях; ламав/ца, касталоміца. РЕВНОВАТЬ, старацца ўсімі сіламі, парыўча кіравацца да чаго; рупіцца, рупл/вы, рупл/вец, рупнасьць; рупатл/вы, рупатл/вец, рупатд. РЕВНОВАТЬ каму, чаму; не уступаць, бытцам на выперадкі гнацца за кім; сусьцігяць— гацца,. сусьцш нік— ніца. РЕВНОВАТЬ кагОу ня верыць, завідаваць, балючая нявера ў каго колечы, асабліва ў чыім колечы каханьні; паздросьціць, паздросьлівец, паздросьнік— ніца, пуздрасьдь, запаздросьлівы— дросьніца— дросьнік