Разстр— Раз'ед 598
РАЗСТРАИВАТЬ шт о, разладжаць, разлад, разладнік—ніца; каго\ узбурыць—бураньне, узбураны; разнумарасьціць.
РАЗСТРИГАТЬ каго, пазбаўляць годнасьці, гаворыцца, аб духоўных асобах; разстрыгаць.
РАЗСУЖДАТЬ, гаварыць, гутарыць тлумачучы, ўнікаючы розумам; разважаць.
РАЗСУЖДЕНІЕ cp. разважаньне.
РАЗСУДОК м. развага. Р озум у м нога, а р а звагі няма.
РАЗСУДИТЕЛЬНОСТЬ, разважлівасьць.
РАЗСЧЕСТЬ iumof разлічыць—лічацца.
РАЗСЧЕТ м. разл/чка, разплата.
РАЗСЧЕТЛИВЫИ чалавек, аглядчывы, ашчадлівы.
РАЗСЧЕТЛИВОСТЬ, агляднасьц, ашчаднасьць
РАЗСЫЛЬНЫЙ м. паслануц.
РАЗСЫПЧАТЫИ, разсыпісты—тасьць.
РАЗСЬЯННОСТЬ, неўву'жлівы—васьць.
РАЗСЪЛИНА ж. разпадзіна, шчэль, шчалуга, шчэлка.
РАЗСБЧЬ штоу разсячы, разцянь.
РАЗУБЕЖДАТЬ каго, пераконываць.
РАЗУВЕРЯТЬ каго, зняпэўняць.
РАЗУЗНАВАТЬ, вывудываць, выводы.
РАЗУКРАШАТЬ, прыаздабляць—ляцца.
РАЗУМ м. розум, разумны, разумуць, разумгньне, разумнасьиь, разумнік—ніца.
РАЗУТЮЖИТЬ uimo, разп?гліць.
РАЗУХАБИТЬ дарогу, в&біць, выбоіна.
РАЗУЧИТЬ што, зацьвярдз/ць; наўчацца.
РАЗХЛЯБАННОСТЬ, разпл/охласьць, разпл/охлы—плюхаць.
РАЗЪЕДИНЯТЬ што, разлучаць, разадзіняць, раздзяляць
Дадатковыя словы
выв^дываць, зацьвярдзіць, неўв^'жлівы—васьць, неўвужлівы, паслан^ц, разед, разлічка, разн^марасьціць, разп<?гліць, разпліохласьць, разпліохлы, разстрйгать, разсудйтельность, разсчетлйвость, разум^ць, разумнасьйь, разухабйть
3 👁