РазрЪш— Разсказ 596 РАЗРЕШАТЬ каму, што; пазваляць. Яму позволена паступіць на службу. Даць пазгаленьне на друк кнігі. РАЗРЪШЕШЕ ср. разьвязка, разпавязка; пазвалуньне, звальншьне. РАЗРЪШИМОСТЬ, разспавязнасьць, разспавязлівасьць. РАЗРЪШИМЫЙ, разспавязны, разспавязьнік— йіца. РАЗРЪШЕТИТЬ сьцены, пасіткаваць. РАЗРЮМИТЬСЯ, разрымзацца. РАЗРЯВКАТЬСЯ, разравуцца. 'jj РАЗРЯЖАТЬ каго, апранаць збыткоўна; разпрыГ0сіць, разпрыгошаны, пазпрыгашаць. РАЗРЯД, парадак, аддзел, разьдзел; аддзіл, пададдзгл. РАЗРЯЖАТЬ стрэльбу, разпрыжяць— жлцца разпрыга Адваротнае: запрыжъць, запрыга. Разпрыжылася, разпрындзілася бура. Разпрыжыў стрэльбу. Разпрьіжыўся злосьцю i дагэтуль у сё яшнэ прыжыцца. РАЗСАЖИВАТЬ штОу каго; разсаджаць—джывацца, разсіўся, разседчывы. РАЗСАЛИТЬ што, разтоўціць, разтоўчайы — тоўціца. РАЗСОЛЬНИК м. гарачая поліўка на агурэчным расоле з млсам; расол. РАЗСАРИВАТЬ што, разтрасаць, разпарушлць. РАЗСАТАНЪТЬ, разшал?ць, ачарцуць. РАЗСВИРЪПЪТЬ, разыошыцца—/ошаны. РАЗСВЪТАТЬ, раззалачлць, разаднуць. РАЗСЕЛИНА ж. разпядзіна, розшчалка. ЯРАЗСЕЛЕНІЕ народаў; разсялуньне. | РАЗСЕРДИТЬ каго, раззалавлць—вацца. РАЗСКАЗЫВАТЬ каму што\ апавядаць—даньне, апавядач—дачка