Пукля— Пут 578 ПУКЛЯ ж. фр. пявітка, прадка, сукро. П УК м. пук, пучок, пучкавдты; пукацца, аб п уч ках на д р эв а х, р азп ук ац ц а; пукаўка, д зяц ін ая цацка, тр убка з саўгачом якая п ук ае страляю чы; пукалка, п у п о к, п уп ы р ок кветкі; пуктдць, в у р ч эц ь, квактац ь. ПУЧИТЬ што, ў зд у в а ц ь, ўзды м аць; пушыць. П У Л Ь С м. лац. ж ы лабой, біц ьц е сэр ц а i жыл; пульс, пульсаваць, пульсдція; тутно, тутн/ца. ПУЛЯ ж. (ням епк. K u g e l), куля, кулька, кульны; кулял/тня, м айстэрня да адлівайьня куль; кул?тніца, скуран ая торбачка да наш эньня куль пры паясе; куляток, гар ш чэч ак да варэньн я каш ы. П УН КТ м. нямецк. пункт, пунктація. ПУНЦОВЫ Й колер, пунсовы, пунсавуе. ПУНШ м. англ, варатак з гарэлкай ці ромам i цукрам; пунш, погрэтак. П УП И ТР м. падстаука да кніг або да нот; клуч* нік. ПУП м. пуп, пупок, пупав/к, пупавша. П У Р ГА ж. сь н еж н ая мяцеліца; шугавуя. П У Р ГА Н ЕЦ м. лац. н аляксавае лякарства; мытнік. П УСТО Й, падзісты ў ся р эд зін е; пусть/, пуста, пусташ, пустка, пустасьць, пуставдты, пустошыць, пуставаць. П УСТО М ЕЛ Я, зьвягіль, зьвягша, зьвяга; вярз/?ль, вяржо; пустявякала, пуставячыць. П У СТ О СЛ О В ІЕ, блявярзд, блявузгае, бляўзае. П У СТ О ЗВ ОН пустазвон, пустаголк. ПУСТЫ НЯ ж. пустыня, пушча. П У СТ Ы РЬ, пустыш, пусташ. П УСТЯ К м. дрзнь, пустое. П У СТЬ прысл. няхай, найся. Найся i гпабе, ды ня дам. Найся так будзе. П У Т А Т Ь, блутаць, марсдць, путлдць
Дадатковыя словы
вярзі, кл^ч, кулялітня, л<?тніца, пунсав^е, пупавік, пустьі, тутніца, шугав^я
3 👁