Прихот—Причуд ПРИХОТЛИВЫЙ, прывярздлівы, вычварны, мільгавольчывы. ПРИХОТЬ, жаданьне без я нога легка абыйсьціся; прквярэдзь, вычвара, мільгав;лівасьць, баж авольле. Вычвараньню яе канца няма. Прывярэдліваму сам чОрт не дагодзіць. Мільгаволіцца моладзіца, верадуе. ПРИХРАМЫВАТЬ, кульгдць, прыкульгіваць. ПРИЦЪПЛЯТЬ, прычапляць, прычзп, прычапка. ПРИЧАЛИВАТЬ да наго; прывязываць. ПРИЧАЩАТЬ кого да чаго; далучаць, прылучаць. ПРИЧАЩЕНЬЕ ср. прылучэньне, спалучзньне. ПРИЧАСТЬЕ ср. спалука. ПРИЧАСТНОСТЬ да чаго. прыналужнасьць, прычыннасьць. ПРИЧЕЛЬНЫЙ, прычольны, прычолак. ПРИЧЕСКА ж. прычоска. ПРИЧЕТНИК м. дзяк, дзячок. ПРИЧЕТАТЬСЯ, злучыць у пару, цотку; спаравацца. ПРИЧИНЯТЬ што, прычыняць, прычыняцца, прычына, прычыньасьць, прычкннік— ніца. Восъ прычыннік бед маіх. ПРИЧИСЛЯТЬ што да чаго; прылічаць, прылічдньне, прьш члівм. ПРИЧИТАТЬ што каму, прылічаць, далічаць. ПРИЧИТАЕТЬСЯ што, каму; наліжыцца. ПРИЧМОКИВАТЬ, прыцмаківаць. ПРИЧТ м. црк. кл*?р, паства; почат. Почат ро-\ ду, сьпісак, выказ роду, пакаленьняў. ПРИЧУДИТЬСЯ, прыкудзіцца, прыкуда (памылкова:.пракуда**); здацца, здань; ирымсьц/цца; прымярзсьціцца; нрышавіцца. ПРИЧУДЛИВЫЙ чалавек, пракудны, пракудлівьі, пракуднік— ніца