Прихот—Причуд ПРИХОТЛИВЫ Й, прывярздлівы, вычварны, мільгавольчывы. П РИ ХО ТЬ, жаданьне без я нога легка абыйсьціся; прквярэдзь, вычвара, мільгав;лівасьць, баж авольле. Вычвараньню яе канца няма. Прывярэдліваму сам чОрт не дагодзіць. Мільгаволіцца моладзіца, верадуе. ПРИ ХРАМ Ы ВАТЬ, кульгдць, прыкульгіваць. ПРИЦЪ ПЛЯТЬ, прычапляць, прычзп, прычапка. ПРИЧАЛИВАТЬ да наго; прывязываць. ПРИ ЧАЩ АТЬ кого да чаго; далучаць, прылучаць. П РИ Ч АЩ ЕН ЬЕ ср. прылучэньне, спалучзньне. П РИ ЧАСТЬЕ ср. спалука. П РИ ЧАСТН О СТЬ да чаго. прыналужнасьць, прычыннасьць. ПРИЧЕЛЬНЫ Й, прычольны, прычолак. П РИ ЧЕСКА ж. прычоска. ПРИЧЕТНИК м. дзяк, дзячок. ПРИ ЧЕТАТЬСЯ, злучыць у пару, цотку; спаравацца. ПРИЧИНЯТЬ што, прычыняць, прычыняцца, прычына, прычыньасьць, прычкннік— ніца. Восъ прычыннік бед маіх. ПРИЧИСЛЯТЬ што да чаго; прылічаць, прылічдньне, прьш члівм. ПРИЧИТАТЬ што каму, прылічаць, далічаць. ПРИ ЧИ ТАЕТЬСЯ што, каму; наліжыцца. ПРИЧМ ОКИВАТЬ, прыцмаківаць. ПРИЧТ м. црк. кл*?р, паства; почат. Почат ро-\ ду, сьпісак, выказ роду, пакаленьняў. П РИ ЧУД И ТЬСЯ, прыкудзіцца, прыкуда (памылкова:.пракуда**); здацца, здань; ирымсьц/цца; прымярзсьціцца; нрышавіцца. ПРИЧУДЛИВЫ Й чалавек, пракудны, пракудлівьі, пракуднік— ніца
Дадатковыя словы
ирымсьціцца, мільгав<;лівасьць, прынал^жнасьць
6 👁