Приль— Принужд
ПРИЛЬНУТЬ, прыл/пнуць. прыгл/пнуць, прыгл/п.
ПРИМАЗАТЬСЯ дя наго, каго; прыкошкацца, прысусудзіцца, прысябравацца.
ПРИМАНКА ж. прынада; нугка, нутны, нуц/ць.
ПРИМЕРЕЩИТЬСЯ, прымсьц/цца, прымітурыцца.
ПРИМОЛВКА ж. прымоўка, прымаўляцца.
ПРИМРАЧИТЬ гито, прыцьм/ць.
ПРИМЧАТЬ што, прытурыць— рыцца.
ПРИМЫКАТЬ наму да наго; прылягаць.
ПРИМЕНЯТЬ ито да наго; прыспасабляць.
ПРИМЕНИТЕЛЬНО ср. прыспасобна; прытасоўна.
ПРИМЕРНЫЙ, прыкладны, прыклад.
ПРИМЕТА, прыкмеўка, прыкмеўны,
ПРИМЕТИТЬ што, закмець. Закмеў пана нг гумне (Сержп). Прыкмеў гняздо на дрэве.
ПРИМЕЧАН1Е ср. увдга; прыкмеўка.
ПРИМЕЧАТЕЛЬНОСТЬ, асаблш асьць; запокмеўнасьць.
ПРИМЕСЬ наго да наго; дамгшка.
ПРИМЯТЬ, прыгнясьц/, прыкомкаць.
ПРИНАДЛЕЖАТЬ каму, прыналгжаць, прынал ш н ы — насьць; даналужаць, даналужны.
ПРИНАРОЧИВАТЬ што да наго; прытарновываць.
ПРИНАРЯЖАТЬ каго, прыгашаць, прыгосіцца, госкі.
ПРИНАСИЖЕНЫЯ яйкі, надсуджаныя.
ПРИНИЩАТЬ, прыбяднб'ць.
ПРИНЕСЕНЬЕ ср. ддр, прынос..
ПРИНУЖДАТЬ каго, прымушлць, прыняваліваць, прынукаць
Дадатковыя словы
данал^жаць, данал^жны, надс^джаныя, нуціць, прыбяднбць, прыгліп, прыгліпнуць, прыгнясьці, прыкбшкацца, прыліпнуць, прымсьціцца, прысус^дзіцца, прыцьміць
4 👁