ПРИГУБИТЬ шлю, адпіць, зрабіць знак што пье; прывіціць (ад „ветласьць"). ПРИДАННОЕ ср. багацьце маладой; вопратка, бялізна i хатні рыштунак: выпрдва; тое што ідзе ей ў спадковым парадку ці ў дар ад родных: пасяг; тое што запісуе малады сваей будучай жонцы: ВЯН0. ПРИДАННИЦА ж. пасджная, пасджніца. ПРИДАТОК чаго да наго, даддт ік, дадатковы. ПРИДАВЛИВАТЬ штоу чым; прыцІскаць. ПРИДАКИВАТЬ камуу патакдць. ПРИДВИГАТЬ што, прысувдць, прысоуны. ПРИДВОРИТЬ зямлі, прыгарадзіць да свайго двара; прыгаралз/ць. ПРИДВОРНЫЙ, які знаходзіцца пры дварэ пануючай асобы; палацовец. ПРИДЕРГИВАТЬ што куды, прытаргдць. ПРИДЕРЖИВАТЬ што, прытрымліваць, прытрь/мка. ПРИДИРЧИВОСТЬ, прычзплівасьць, прычэплівы, прычапляцца. ПРИДУМЫВАТЬ, прыдумляць, прь/думка. ПРИДЫХАТЕЛЬНАЯ літара, прыдыховая. ПРИДЪЛЫВАТЬ што да чаго9 прырабляць, прыробка,. прыробны. ПРИДЪЛ, асобны, дадатковы аўтар, акром галоўнага у царкве; капл/ца, бочны аўтар. ПРИЖАРИВАТЬ штоу прыпякдць, ирыпражяць. ПРИЖАТЬ што, каго\ прыц/снуць, прытул/ць. : IНУЖДАТЬСЯ каго, дачакацца. ПРИЖИВЛЯТЬ што да чаго; прыгаіваць, прыгойны, прыгойка, прыгойчывы. Прьігаіць адсечаны палец; пучок да прышчэпу. ПРИЖИГАТЬ што, прыпаляць, прыпаляньне, прыпял. ПРИЖИЗНЕННОЕ, дажывотнае. 547 Приг— Прижизн