Почин— Почков починять lumo, правіць, папраўляць. ПОЧИН м. пачятак, запачатак, запачлць. ПОЧИНОК, нова вырабленая ральля; навіна. ПОЧИРИКАТЬ, паціл/каць. ПОЧИРКАТЬ карову, падаіць; пацыркаць. ПОЧИР м. кара на сьнезе, якая праламываециа позьдзір, па паздру, паздром. ПОЧИТАТЬ кого, шанаваць} чц/ць. ПОЧЕТ, пашина, чзсьць. ПОЧИТАТЕЛЬ, пашаноўнік—ніца. ПОЧЕТНЫЙ, пашанотны. ПОЧЕСТНОЙ, пачастоўны. ПОЧЕСТКА, пачастунак. ПОЧТЕНІЕ, пашяна, увдга. ПОЧТИ прысл. амаль, німаль, бл/зу, ледзь. Ен немаль згодзен. Ен уж о блізу lumo выздаравеў. Я амаль саўсім разлічыўся. Ледзь не ўтапіўсЯу не патоп там. ПОЧТИТЕЛЬНОСТЬ, увожлівасьць, уважліва. ПОЧКА ж. у жывёлаў, орган які служыць да адздзяляньня з крыві пастарзушых i аджыўшах часьцей цела, ў форме мочы; нырка, нырковы. Нырак дзьве, абапал хрыбта ў аколіцах паясьніцы, ад іх i ідуць ходы ў мачавы пузыр. ПОЧКА ж. у расьцінаўу зародак кветкі, лісьця або атожылка, не распукшы квет або лісьць; пупырок, пучок, брысток, наценка, катк/. Завязь кветкі—пупырка, пупырок; завязь лісьця або атожылка—пучок, брысток; касматая наквець на вербе— кацянкі, катк/. Аб кветцы кажуць —напукае; аб пучках на дрэвах—брызне, набрызае, згэтуль сказ: Дрэвы набрызлі, пакрыліся бросьцю, забрызьзю. Першая веснавая забрызь. Дрэвы брызеюць, лес брызее. Набрызлі лісьці, напуклі. квегпкі. ПОЧКОВАТЬ дрэвы, прышчаиляць пучком; шчапщь, прышчапляць