Порок— Портной V \\ \ гога жыцьця; Спагуда, спагудны, спагудныя людзі, гудзіць. Агульная спагуда наших вяскоўцаў, гэта пьянства, крадзьба i лжа самыя цяжкія спагуды. Не вадзі з\аёмства са спагуднымі людзьмі каб цябе не спагудзілі добрыя людзі. Ц і я яму конікі паспудзіў; Ц і я яму Нас ту льну пагудзіў?! (Аршан, пав. Ш. I ч. II. 57). Ніхай яна нашай хатанькі ня гудзіць. (Вітабс.к U l. 1 ч. II. 35.). V ПОРОК м. недастатак цялесны; гана. Конь без ганы ніякай. ПОРОЧИТЬ каго, гдніц, ганіцца, г дна; гудзіць, спагуда, спагудлівы, 'спагуднік—ніца. Не нам людзей гудзіць, хай іх сам Бог судзіць. Ніхто свайго maeapy ня гудзіць. ПОРОСЛЬ iW порасьць. Усякая порасьць зямельная. ПОРОТОЗЕИТЬ, ііасалупініць. ПОРОТЬ каго, сячи, сьцябаць. Высеклі хлопца. ПОРОЧНЫЙ, сппгудны. ПОРТАЛ лац. галоўны ўход; галоўныя зьнешныя дзьверы ў будынку. ПОРТВЕЙН м. адно з модных салодкіх він. ПОРТЕР м. англіцкае, вельмі моцнае піва. ПОРТИК м. будаўн.\ крытыя зьверху, на стаўбах пераходы, зазвычай]ўдоўж будынку. ПОРТИТЬ што, псавдць, псавдны, пспвдцца, псуцьцу. ПОРТКИ, штаны, гасьці, нагавщы. ПОРТМОНЭ ср. франц. каліта, калитка; к*са; гамэтка. ПОРТЯНКИ, анучы. ПОРТЫ црк. стар. вопратка. ПОРТНОЙ м. кравіц, кравіцтва; крэўчык, па
7 👁