Полов— Помаз плоці, цела; (гаворыцца „плоць* толькі аб стыдных часьцях цела). ПОЛОВОЕ пытаньне, плоцьскае, плодьнае, плоцьлівае. ПОЛЫЙ пусты, парожні, шуплы. ПОЛОУМ1Е ср. прыдуркаватасьць, неспаўна розуму; недарэка; н?кумны, нікумнасьць, нікмеўны, нвкмень. ПОЛЫНЬ, трава Artemisia absynthium; палын. ПОЛЬЗА ж. карысьць, карысны, карыстдць, карыстдньне, карысьнік. ПОЛЬСТИТЬ каму, пахлібіць. ПОЛЮБИТЬ каго, пакахдць. ПОЛЮБИТЬСЯ, падабдецца. ПОЛЮБОВАТЬСЯ, пащшыцца, парддавацца. ПОЛЮБОВНАЯ, пал/обчая, палюбная. ПОЛЮБОВНИК—НИЦА, кахднец—нка* ПОЛЮБЕЗНИЧАТЬ з кім, пазалецдцца, паветліцца. ПОЛЮБОПЫТСТВОВАТЬ, пацікдвіцца. ПОЛЮС м. грэцк. кождая з канечных пунктаў восі, на якой аварачываецца клуб; скрднь, аскрди. Зямельныя скрані—паўночны i палуднёвы. ПОЛЯРНЫЙ, паўночны, а сьцісьлей; аскрдины. Аскрайныя адны адным сілы. Аскрайная зорка, бліжэйшая да паўночнага скраня. ПОЛЯК м. паляк, польскі, польшчына; лях, ляскі, ляшка. Першае найме ад.поле*, др угоеад „ляха*. ПОМАВАТЬ црк. надаваць знак; паман/ць, памднка, вабленъне, прыкліканьне. ПОМАДА ж. фр. мазь да валасоў; памдста памдстка. ПОМАЗЫВАТЬ што, каго\ памдзываць, памаздньне, памдзка, памдз, памазок; помазь, мазіва Да калес