Падручны расійска-крыўскі (беларускі) слоўнік (1924). В. Ю. Ластоўскі

I Іолит— Полож ПОЛИТИПАЖ франц. рэзьба рысункаў па дрэву; дрэварытніцтва, дрэварытнік. ПОЛИ ТУРА ф ранц. сьлігя. ПОЛИХРОМ1Я грэцк. размалёўка рэзаных i іншых мастацкіх вырабаў; малятура. ПОЛИЦ1Я ф ранц. даглид над публічным парадкам; пал/ція. ПОЛИЧНОЕ, што пацьвярджае праступак; пазнякІ, апознаткі. Зл а в іл і злодзея з пазнакам і у ру ках. Апознат кі знайш оў у клеці: злодзей згубіў сваю ш апку. ПОЛИНА, пазнятка. ПОЛИШ ИНЕЛЬ іт альян. блязан. ПОЛК м. адзінка лічбы войска; пяхот ны полк складаецца з 3 —4, а часам i больш батальёнаў, у кождым па 1000 чалавек; конны—з 4— 6 эскадронаў адпавядаючых ротам (100—250 чал.); полк, пал ковы, палк;, палкоўнік. Старае нашае вайсковае дзиленьне вялося на сот ні i т ы сячи, згэтуль Hatjtae зьверхнікаў сот нік, т ы сяцкі; кожды афіцэр наэываўся сот нікам. a палкоўнік—т ысяцкім, генералы—ваяводамі. ПОЛНЫ Й, поўны, поўніць, поўніцца. ПОЛНО прысл. годзі, ój/дзе. Годзі вам сварыцца! Годзі ўж о гэгпага гульт айст ва. Будзе ўжо піць. Будзе ўж о ж ыцъ— napa паміраць. ПОЛНОЛУН1Е, поўня. ПОЛНОТА, поўнасьць. ПОЛНОВ'ЬСНЫ Й, поўнавяжкі. ПОЛНОВЛАСТНЫ Й, поўнаўлядны. ПОЛНОМ ОЧНЫ Й, поўнамоцны. ПОЛОВИЦА, дашка у памосьце; памосьціна. ПОЛОВИК м. радио да засьціланьня памосту; кІл/мчык, мята. ПОЛОВА ж. мяк/на, палаўня, пялюхя. ПОЛОВОЙ м. паслужнік. П О Л О Ж ЕН ІЕ чаго, пакляд, палажзньне